Jest to ostatni wpis odnośnie ucieczek (1, 2, 3, 4) z sudo. Aktywnie utrzymywana, wyselekcjonowanych plików binarnych oraz skryptów Linuksa, których można użyć do ominięcia lokalnych ograniczeń bezpieczeństwa w źle skonfigurowanych systemach jest zawarta w projekcie GTFOBins (alternatywa dla systemu Windows to LOLBAS). Projekt gromadzi wykorzystanie zaimplementowanych funkcjonalności *niksowych plików binarnych, które mogą być wykorzystane do wyłamywania się z ograniczeń powłok, poleceń sudo, eskalacji uprawnień, czytania zastrzeżonych plików, czy uruchamiania powłok zwrotnych. Należy mieć na uwadze, że nie jest to lista eksploitów, a programy wymienione w GTFOBins same w sobie nie są podatne na ataki. Raczej projekt ten jest kompendium wiedzy o tym, jak wykorzystać je jeśli, któreś z nich uruchamiane jest z prawami administratora lub w ograniczonych środowiskach / powłokach.
[ czytaj całość… ]

T

a część będzie zupełnie inna od poprzednich trzech (1, 2, 3). Jako użytkownik polecenia sudo na pewno zauważyłeś, że czasami sudo nie prosi o hasło, ponieważ pamięta nas jako użytkownika. Jak to się dzieje, że jesteśmy pamiętani? Czy możemy sfałszować taką tożsamość i uzyskać prawa administratora? Otóż sudo tworzy plik dla każdego użytkownika Linuksa w /var/run/sudo/ts/$USER. Pliki te zawierają udane i nieudane procesy uwierzytelnienia, które są używane przez sudo do zapamiętywania wszystkich uwierzytelnionych procesów.
[ czytaj całość… ]

Czym jest Stack Clash? Jest to eksploatacja błędu w zarządzaniu pamięci oparta na dość starej (12 letniej) technice. Dotyka ona kilku systemów operacyjnych: Linuksa, OpenBSD, NetBSD, FreeBSD oraz Solarisa dla architektury i386 oraz amd64. Technika ta może zostać wykorzystana przez atakujących do naruszenia bezpieczeństwa pamięci oraz wykonania dowolnego kodu. Polega ona na pewnej zależności: każdy program uruchomiony na komputerze używa specjalnego obszaru pamięci zwanego stosem (ang. stack). Obszar tej pamięci jest szczególny, ponieważ rośnie automatycznie wraz z zapotrzebowaniem na niego przez program. Jeśli jednak przyrost jest zbyt duży i zbliży się do innego obszaru pamięci (na przykład sterty – ang. heap) może dojść do sytuacji, w której program może pomylić stos z innym obszarem pamięci. Daje to możliwość wykorzystania owego zamieszania do nadpisania stosu przez inny obszary pamięci lub odwrotnie.
[ czytaj całość… ]

W

programie sudo wykryto poważną lukę w kodzie, która umożliwia uzyskanie uprawnień administratora przez każdego użytkownika posiadającego dostęp do powłoki shell. Działa ona również na systemach z włączoną obsługą SELinux (CentOS / RHEL). Wystarczy, że lokalny użytkownik posiada w systemie uprawnienia do uruchomienia dowolnego polecenia za pośrednictwem sudo. Daje mu to możliwość eskalacji swoich uprawnienia do poziomu administratora.
[ czytaj całość… ]

W

parę tygodni po ukazaniu się błędu w protokole DCCP – Andrey Konovalov ponownie odkrywa możliwość eskalacji uprawnień i lokalne uzyskanie praw administratora w sterowniku drivers/tty/n_hdlc.c. Sterownik zapewniający wsparcie dla HDLC występuje jako moduł jądra w wielu dystrybucjach, które mają w konfiguracji ustawioną opcję CONFIG_N_HDLC=m. Standardowo błąd jest obecny w systemie Linux od 2009 roku i również został znaleziony przy pomocy syzkallera. Łatanie systemu jest szybkie i proste, jak w przypadku podatności DCCP – poniżej dla rodziny RedHat:

echo "install n_hdlc /bin/true" >> /etc/modprobe.d/disable-n_hdlc.conf

Więcej informacji: Linux kernel: CVE-2017-2636: local privilege escalation flaw in n_hdlc

N

owa podatność została odnaleziona przez badacza bezpieczeństwa. Andrey Konovalov odkrył za pomocą (do tego stworzonego) fuzzera spod stajni Google błąd w protokole DCCP – The Datagram Congestion Control Protocol. Luka ta podobnie, jak DirtyCow istnieje w jądrze już ponad 11 lat i dotyka wszystkie kluczowe dystrybucje systemu Linux: Debian, Ubuntu, OpenSUSE oraz RedHat. Luka typu use-after-free została rozpoznana w implementacji zwalniania przez DCCP zasobów SKB (buffor gniazda) dla pakietu typu DCCP_PKT_REQUEST kiedy opcja IPV6_RECVPKTINFO jest ustawiona na gnieździe. Lokalny użytkownik jest w stanie wykorzystać ten błąd do modyfikacji pamięci jądra i w ten sposób podniesienia swoich uprawnień w systemie. Warto wspomnieć, że dwa miesiące temu została ujawniona podobna luka w pakiecie AF. Osoby, które nie chcą aktualizować swoich systemów do nowszych wersji np. z powodu obawy o stabilność – powinny zadbać o odpowiednie wpisy blokujące ładowanie wspomnianego modułu.

Więcej informacji: Security expert discovered a new 11-year old privilege escalation vulnerability, tracked as CVE-2017-6074, in the Linux kernel

M

ój administrator idzie z duchem po(d)stępu i podzielił nasz wielki serwer na mniejsze byśmy mogli robić te…, jak one mają… – mikroserwisy. Jako najprostszy i najszybszy sposób dla systemu Ubuntu 16.04 LTS wybrał szybującą w rozwoju technologię, czyli Dockera. Po szybkiej i sprawnej instalacji najnowszej wersji 1.13.1 mój zwykły użytkownik (darkstar) uzyskał możliwość posługiwania się tą technologią poprzez dopisanie go do grupy docker:
[ czytaj całość… ]