S

ystem Linux oferuje różnorodne metody przyznawania uprawnień do plików. Oprócz tradycyjnej, uznaniowej kontroli dostępu (DAC – Discretionary Access Control) obsługuje również listy kontroli dostępu (ACL – Access Control Lists) i obowiązkową kontrolę dostępu (MAC – Mandatory Access Control). Wszystkie te mechanizmy działają na podstawie przyznawania uprawnień, gdy domyślnie nic nie jest dozwolone. To podejście jest również czasami określane jako listy dostępowe (ang. allow list). Analogicznie, jak przy tworzeniu reguł dla zapór sieciowych – blokujemy wszystko i zezwalamy na selektywny ruch. Jednak zarówno DAC i jego rozwinięcie ACL pozwalają na implementację negatywnych uprawnień. Negatyw – występuje tutaj jako pojęcie odwrotności pozytywu – czyli dodawania uprawnień w zupełnie inny sposób niż to przyjęto – odwołując się do poprzedniego przykładu – blokujemy selektywny ruch, ale wszystko inne jest dozwolone. W przypadku dostępu do plików uprawnienia takie uniemożliwiają dostęp określonym użytkownikom lub grupom, gdy wszyscy inni zachowują dostęp. Tego typu praktyka jest raczej rzadkością, za to powszechnie postrzegana jako zła w przypadku uprawnień i ruchu sieciowego.
[ czytaj całość… ]

C

zasami użytkownicy systemów stacjonarnych wychodzą z błędnego założenia, że jeśli dla kluczowych plików (typu: .bashrc, .bash_profile, .profile) w swoim katalogu domowym zmienią właściciela na administratora (root) – będzie to znaczne utrudnienie dla atakującego, aby zmusić użytkownika do uruchomienia szkodliwego skryptu lub pliku, a tym samym osiągnąć eskalację uprawnień na systemie. Nic bardziej mylnego. Należy pamiętać, że jeśli nasz użytkownik posiada prawa zapisu do katalogu, w którym znajdują się pliki nie z jego prawami to nadal może je usunąć:

agresor@darkstar:~$ ls -la
total 36
drwxr-xr-x 5 agresor agresor 4096 Jun 14 21:09 .
drwxr-xr-x 3 root    root    4096 Dec  1  2019 ..
-rw------- 1 agresor agresor 2214 Jun 14 20:59 .bash_history
-rw-r--r-- 1 root    root     220 Apr  4  2018 .bash_logout
-rw-r--r-- 1 root    root    3771 Apr  4  2018 .bashrc
drwx------ 2 agresor agresor 4096 Dec  1  2019 .cache
drwx------ 3 agresor agresor 4096 Dec  1  2019 .gnupg
drwxrwxr-x 3 agresor agresor 4096 Dec  6  2019 .local
-rw-r--r-- 1 agresor agresor  807 Apr  4  2018 .profile
-rw-r--r-- 1 agresor agresor    0 Dec  1  2019 .sudo_as_admin_successful
agresor@darkstar:~$ chmod 777 .bashrc
chmod: changing permissions of '.bashrc': Operation not permitted
agresor@darkstar:~$ echo "# Malware code" >> .bashrc
-bash: .bashrc: Permission denied
agresor@darkstar:~$ cat .bashrc > /tmp/foo && rm -f .bashrc && cat /tmp/foo > .bashrc
agresor@darkstar:~$ echo "# Malware code" >> .bashrc
agresor@darkstar:~$ tail -1 .bashrc
# Malware code

Dlatego jeśli dojdzie do sytuacji, w której dana aplikacja pozwoli na wykonanie polecenia na systemie – ochrona plików poprzez zmianę ich właściciela będzie nieskuteczna – ze względu na możliwość ich usunięcia i odtworzenia pierwotnego właścicielstwa. W celu umożliwienia takiego “zabezpieczenia” należy zmienić właściciela katalogu $HOME na konto administratora oraz nadanie bezpiecznego atrybutu tekstu (ang. save-text attribute / sticky bit) na ten katalog – ale taki ruch może mieć jeszcze gorsze konsekwencje niż pozostawienie standardowych uprawnień. Bardziej rozsądnym rozwiązaniem, które nie bazuje na prawach dostępu – jest nałożenie (chattr +i .bashrc) atrybutu niezmienności (ang. immutable) na w/w pliki z poziomu administratora.