W

najnowszym numerze Linux Magazine Tim Schürmann opisał bardzo ciekawy projekt: Firejail – program do tworzenia piaskownic (ang. sandboxes), który redukuje ryzyko naruszenia bezpieczeństwa systemu poprzez ograniczanie środowiska niezaufanych aplikacji za pomocą przestrzeni nazw, seccomp oraz Linux capabilities. Pozwala to procesowi i jego potomnym na posiadanie własnego widoku systemu plików, współdzielonych zasobów jądra, stosu sieciowego, tabeli procesów itd.. Firejail zintegrowany jest z cgroups i dodatkowo może zostać uruchomiony w już działającym środowisku SELinux, czy AppArmor.

Więcej informacji: Firejail HOWTOs

P

roblem: aplikacja uruchomiona na serwerze tomcat7 z nieznanych powodów w dość powolny, ale wykładniczy sposób zaczyna otwierać i przetrzymywać deskryptory plików. Z czasem skutkuje to osiągnięciem limitu otwartych plików i błędem: java.net.SocketException: Too many open files.
[ czytaj całość… ]

Z

a pomocą HTTPsrvREAPER (uruchomionego w pięciu wątkach) oraz pracującego dzień i noc Raspberry Pi udało się przeskanować przeanalizować w czasie od sierpnia 2014 r. do kwietnia 2015 r. sieci z zakresu: 1.0.0.0/8 – 5.0.0.0/8. Razem powstało 1.312.618 wpisów zawierających informacje o używanej (bądź nie – Undefined) wersji oprogramowania serwera httpd przez dany adres IP.
[ czytaj całość… ]

N

iezbyt wymagająca, ale wciągająca gra logiczna, w której wcielamy się w rolę hakera, który dostał się do jednego z zewnętrznych systemów korporacji 'Mu’. Nasze zadanie to dostać się głębiej używając danych rozsianych po dostępnych komputerach oraz terminalach.
[ czytaj całość… ]

J

akiś czas temu konsultant bezpieczeństwa Mark Burnett udostępnił plik zawierający 10 milionów loginów i haseł. Odpowiedzi na różne pytania dotyczące historii stworzenia, struktury itd. tego pliku możemy znaleźć w odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania (FAQ). Rzadko zdarza się, że wycieki haseł posiadają takie ilości, a jeszcze rzadziej kiedy ktoś zbiera wycieki przez parę lat, skleja je w jedność i publikuje.
[ czytaj całość… ]

I

dentyfikacja rodzaju szyfrowania użytego do ukrycia danej informacji może być czasami irytująca. Aby złamać dany ciąg musimy zorientować się, jaki algorytm szyfrujący został użyty, aby uruchomić odpowiednie narzędzia do jego złamania. Na szczęście jest trochę skryptów, które pomogą nam w identyfikacji: HashTag, Hash Identifier, Hash-Algorithm-Identifier, hashes (.py oraz .txt) oraz hashID.

O

tatnio przenosząc usługę FTP, która przechowywała zaszyfrowane i posolone hasła w bazie MySQL napotkałem na prosty problem – zaszła potrzeba przetestowania jej działania na nowym serwerze. Jednym z mechanizmów całej instalacji był check czuwający nad dostępnością usługi, który logował się na serwer FTP i pobierał wybrany plik. Odzyskanie hasła zarówno po stronie urządzenia sprawdzającego dostępność, jak i serwera FTP było niemożliwe. Dlatego należało je podsłuchać…
[ czytaj całość… ]

K

iedyś ku mojemu zdziwieniu prosząc znajomego o udostępnienie WiFi zobaczyłem, że używa jeszcze szyfrowania typu WEP. Po serii epitetów o mądrości tego rozwiązania – otrzymałem odpowiedź, że przy innych formach szyfrowania ma bardzo słaby zasięg na drugim piętrze swojego mieszkania, a z tym przynajmniej działa mu w miarę płynnie Internet i poza tym, kto by się trudził w jakieś tam łamanie szyfru i inne afery szpiegowskie. Pozwoliłem sobie zademonstrować mu ile trudu trzeba włożyć, aby zacząć korzystać z jego sieci domowej oznajmiając, że sam podłącze się do jego routera bez jego pomocy.
[ czytaj całość… ]

P

oniższa konfiguracja serwera nginx dla komunikacji po https pozwala na uzyskanie oceny A+ w teście przeprowadzanym przez firmę Qualys SSL Labs. Ponadto zaspokaja wymagania PCI Compliance oraz FIPS, a także broni przed atakami typu: BEAST, Heartbleed czy POODLE. Innymi mechanizmami, które zostały zwarte to: HSTS, OSCP oraz SPDY. Stosując poniższą konfigurację należy liczyć się, że może ona nie działać (lub niektóre jej funkcjonalności) z starszymi przeglądarkami i aplikacjami typu: IE6, czy Java 6.
[ czytaj całość… ]

P

rogram RIPE Atlas jest największą na świecie siecią pomiarową Internetu. Idea uczestnictwa w programie jest bardzo prosta: w zamian za podłączenie sondy do swojej sieci w celu prowadzenia badań i pomiarów przez zarządców sieci Atlas oraz innych uczestników – otrzymujemy dostęp do każdej innej sondy sieci Atlas na całym świecie (w tym momencie: 7.5 tysiąca) z możliwością uruchomienia własnych testów wydajności. To pozwala na sprawdzanie i mierzenie dostępów do własnych serwerów / routerów itd. z różnych miejsc na całym świecie w ciągu kilku minut.

Więcej informacji: RIPE Atlas, czyli największa sieć pomiarowa