O

d czasu do czasu zdarzy się potrzeba przeniesienia kilku plików w systemie. Oczywiście nie ma z tym większego problemu, wystarczy użyć polecenia: „mv katalog1/* katalog2/”. Problem pojawia się w momencie, gdy specjalny znak gwiazdki (ang. asterisk) przy bardzo dużej liczbie plików powoduje, że każdy plik w katalogu źródłowym zostaje dodany jako parametr linii poleceń komendy mv. Spowodować może to przepełnienie buforu linii poleceń i zakończenie programu z błędem: "Too many arguments" (Zbyt wiele argumentów).
[ czytaj całość… ]

S

earchgroupuser jest skryptem służącym do wyświetlania użytkowników należących do wybranej grupy systemowej. Autorem skryptu jest użytkownik drunna, z forum Linux Questions. Prezentuje on po kolei: 0) nazwę grupy, 1) id grupy, 2) użytkowników odczytanych z /etc/group, 3) użytkowników odczytanych z /etc/passwd:
[ czytaj całość… ]

M

od_spamhaus jest modułem dla serwera WWW Apache 2, który korzysta z list SBL ang. Spamhaus Block List) oraz XBL (ang. Exploits Block List) serwisu Spamhaus w celu blokady dostępu do wybranej strony WWW wszystkich komputerów, które odpowiedzialne są za rozsyłanie wiadomości SPAM w Internecie lub zainfekowane są szkodliwym oprogramowaniem (robakami, końmi trojańskimi, wirusami, wbudowanymi mechanizmami do rozsyłania spamu).
[ czytaj całość… ]

J

ądro systemu Linux pozwala na wyłączanie oraz włączanie konkretnych usług sieciowych tuż po starcie systemu za pomocą przekazania odpowiednich wartości do pseudo-systemu plików /proc/sys. W ten sposób jesteśmy w stanie dokonać zmian w systemie bez wymogu rekompilacji jego jądra. Dokonane zmiany umożliwiają nam protekcję przed takimi atakami jak Man In the Middle, SYN Cookies, Ping Flood, Source Routing Scans czy IP Spoofing. Dają również możliwość uaktywnienia rozszerzonych funkcjonalności systemu pod postacią logowania różnych zdarzeń czy zachowania się względem zrzutu pamięci. Dane wartości możemy odczytać / ustawić bezpośrednio za pomocą systemu pliku /proc lub za pomocą użycia programu sysctl.
[ czytaj całość… ]

K

ażdy interfejs sieciowy (na przykład karta sieciowa) w komputerze lub innym urządzeniu posiada unikalny sprzętowy adres zaimplementowany przez producenta. ARP (Adress Resolution Protocol) – jest protokołem rozróżniania tych adresów. Jego zadaniem jest przetłumaczyć abstrakcyjny adres IP na bardzo konkretny adres sprzętowy urządzenia sieciowego. Kiedy host zamierza rozpocząć sesję, wysyła komunikat ARP z adresem IP komputera docelowego.
[ czytaj całość… ]

N

ie ma w pełni skutecznych metod zapobiegania atakom Denial of Service. Gdy strumień wrogich pakietów dotrze do celu, pozostaje tylko przeczekać atak. Jedynym sposobem zminimalizowania zagrożeń jest zatrzymanie niechcianego ruchu jak najbliżej miejsca, w którym powstaje.
[ czytaj całość… ]

P

rzedstawiony hack jest tłumaczeniem „Distributing Server Load with Round-Robin DNS” z książki „Linux Servers Hacks” autorstwa Rob’a Flickenger’a udostępnionym on-line (Hack #79) na stronie http://hacks.oreilly.com. Do tłumaczenia zostało dodane także parę informacji od tłumacza.
[ czytaj całość… ]

U

żywanie Linuksa na zwykłych stacjach roboczych generalnie wymaga dysków o małej pojemności, podzielonych na jeszcze mniejsze partycje. Jednak w przypadku serwerów wymagane są partycje o bardzo dużych pojemnościach. Dla przykładu: nie jesteśmy w stanie stworzyć partycji o wielkości 4 TB (Terabajtów) opartej na nadmiarowej macierzy niezależnych dysków (ang. RAID), za pomocą zwykłego polecenia fdisk (pozwala ono tylko na utworzenie partycji do 2 TB). W celu rozwiązania tego problemu można użyć programu GNU parted z obsługą Intelowskiej tablicy partycji GPT (ang. GUID Partition Table).
[ czytaj całość… ]

T

rickle jest małym programem autorstwa Marius’a A. Eriksen’a, który umożliwia ograniczenie łącza internetowego (download / upload) wybranej aplikacji.
[ czytaj całość… ]

T

mpfs jest systemem plików, który przechowuje wszystkie pliki w pamięci wirtualnej – oznacza to, że wszystkie pliki umieszczone na partycji wykorzystującej ten system plików nie zostaną nigdy stworzone na naszym dysku twardym. Został on zaimplementowany od jądra w wersji 2.4 – a, jego wsparcie możemy włączyć w menu „File systems”, sekcji „Pseudo filesystems”, opcja „Virtual memory file system support (former shm fs)”. Szczerze mówiąc, dobrze jest posiadać wsparcie tmpfs niezależnie od tego czy będziemy z niego korzystać czy nie, ponieważ jest on niezbędny do wykorzystania współdzielonej pamięci przez oprogramowanie, zgodnie ze standardem POSIX (ang. Portable Operating System Interface). W tym celu należy zamontować tmpfs w jego „oficjalnym” punkcie montowania, czyli /dev/shm:
[ czytaj całość… ]