C

zasami zachodzi potrzeba pobrania próbki złośliwego oprogramowania / phishingu ze złośliwego serwera, ale nazwa domeny nie jest już rozwiązywalna (została usunięta / zablokowana). Niestety cyberprzestępcy nie zawsze są na tyle niezdarni, że udostępniają te same artefakty na czystym adresie IP i polecenie:

curl http://212.45.19.19/redline_stealer.exe

zwraca kod 404, ponieważ serwer taki często obsługuje wiele szkodliwych witryn i reaguje na konkretną nazwę domenową. W takim przypadku posiadając historyczne dane DNS o domenie możemy połączyć się z serwerem za pomocą narzędzia curl na kilka sposobów. Najstarszą metodą, na której kiedyś opierał się system DNS jest edycja pliku hosts (/etc/hosts w systemach Linux i systemach uniksopodobnych). Dodając na przykład wpis:
[ czytaj całość… ]

W

iele nowoczesnych serwisów internetowych stosuje automatyczne wydawanie i odnawianie certyfikatów TLS. Dla firm dostępne są usługi komercyjnych wystawców SSL. Dla wszystkich innych dostępne są bezpłatne usługi, takie jak Let’s Encrypt i ZeroSSL. Jednak bardzo często popełniany jest błąd w sposobie w jaki konfiguruje się wdrożenie darmowych wersji certyfikatów TLS. Pozwala on każdemu odkryć prawie wszystkie nazwy domen i subdomen używanych przez ten sam serwer webowy. Jak wiemy, istnieje takie coś jak Certyficate Transparency (CT), czyli internetowy standard bezpieczeństwa służący do monitorowania i audytu wystawiania certyfikatów TLS. Tworzy on system logów publicznych, które służą do rejestrowania wszystkich certyfikatów wydawanych przez publicznie zaufane urzędy certyfikacji (CA). Do przeszukiwania dzienników CT możemy używać serwisów: crt.sh, certstream, a także Censys, który również pozwala na przeszukiwanie wyników skanowania certyfikatów w internecie.
[ czytaj całość… ]

C

yberprzestępcy często wykorzystują nazwy domen do różnych niecnych celów: do komunikacji z serwerami C&C, dystrybucji złośliwego oprogramowania, oszustw finansowych i phishingu. Dokonując tych działań przestępcy mają do wyboru albo kupować nowe nazwy domen (złośliwa rejestracja na fałszywe dane) albo skompromitować już istniejące (przechwytując rekordy DNS). Przechwytywanie DNS obejmuje: kradzież danych logowania właściciela domeny u rejestratora lub dostawcy usługi DNS, włamanie się do rejestratora lub dostawcy usługi DNS, włamanie się do samego serwera DNS, zatruwanie pamięci serwerów DNS lub przejęcie nieużywanych subdomen.
[ czytaj całość… ]

M

inimalizacja QNAME (RFC 7816), czyli Query Name zmienia zapytania DNS pochodzące z resolwera rekurencyjnego, aby w każdym zapytaniu zawierał tylko tyle szczegółów, ile jest to wymagane dla tego kroku w procesie rozwiązywania danej domeny. Internet Engineering Task Force opisuje to jako technikę, “w której resolwer DNS nie wysyła już pełnej oryginalnej nazwy QNAME do nadrzędnego serwera nazw”. Powiedzmy, że chcemy odwiedzić stronę: stardust.nfsec.pl. W celu określenia adresu IP, z którym chce się połączyć przeglądarka, system wysyła zapytania do resolwera dostawcy usług internetowych (ISP) lub innego ustawionego przez konfigurację systemu. Prosi on o pełną nazwę – stardust.nfsec.pl – w tym przypadku. ISP (lub inny serwer DNS przydzielony przez zarządce sieci, z której korzystasz) zapyta root DNS, a następnie domenę najwyższego poziomu (.pl), a następnie domenę drugorzędną (nfsec.pl) o pełną nazwę domeny. W rzeczywistości wszystko, czego się dowiadujesz od głównego serwera DNS to odpowiedź na pytanie “kto odpowiada za .pl?”, a jedyne, o co pytasz serwer .pl, to “kto odpowiada za .nfsec.pl?”. Żadne z tych żądań nie musi zawierać informacji o pełnej nazwie strony internetowej, którą chcesz odwiedzić, aby odpowiedzieć na wcześniejsze pytania, ale niestety oba te serwery taką informacje otrzymują. Tak zawsze działał DNS, ale obecnie nie ma ku temu praktycznego powodu.
[ czytaj całość… ]

G

ootloader, czyli usługa wstępnego dostępu do (firmowych) sieci dla cyberprzestępców ostatnio rozszerzyła swój zakres działalności o różne cele na całym świecie. Przypomnijmy: w 2014 roku po raz pierwszy został zauważony trojan bankowy o nazwie Gootkit. Od tego czasu ewoluował, aby stać się bardziej złodziejem poufnych informacji obsługiwanym przez grupę aktorów. Nazwa ‘Gootkit’ jest często używana zamiennie – zarówno w odniesieniu do złośliwego oprogramowania, jak i do samej grupy. W marcu 2021 roku firma Sophos jako pierwsza zidentyfikowała szersze możliwości tego oprogramowania i nazwała go GootLoader. Ten oparty o Javascript framework pierwotnie przeznaczony do infekcji Gootkitem w coraz większym stopniu zaczął dostarczać szerszą gamę złośliwego oprogramowania (w tym ransomware). Wczesna aktywność kampanii platformy Gootloader została po raz pierwszy zauważona przez analityka zagrożeń z firmy Proofpoint pod koniec 2020 roku, a następnie zbadana i opisana przez ASEC, Malwarebytes i TrendMicro.
[ czytaj całość… ]

P

anchan to nowy malware odkryty przez zespół Akamai, który od marca 2022 uruchomił swoją aktywność. Został napisany w języku Go, aby wykorzystać wbudowane funkcje współbieżności (goroutines) do przyśpieszenia szybkości rozprzestrzeniania się i uruchamiania złośliwych modułów. Dostaje się on do systemów Linux poprzez atak typu brute force na usługę SSH. Lista użytkowników (np. “ubuntu”, “root”, “user”, “debian”, “pi”) i haseł jest wcześniej ustalona. Oprócz “podstawowego” ataku słownikowego na SSH (który jest powszechny w większości znanych robaków) – ta odmiana przechwytuje również klucze SSH w celu rozprzestrzeniania się po innych systemach w sieciach wewnętrznych i zewnętrznych (ang. lateral movement). Szuka on konfiguracji i kluczy SSH w katalogu domowym użytkownika ($HOME). Odczytuje klucz prywatny ze ścieżki $HOME/.ssh/id_rsa i używa go do próby uwierzytelniania na dowolnym adresie IP znalezionym w pliku $HOME/.ssh/known_hosts. Jest to dość nowatorska metoda zbierania danych uwierzytelniających, która nie występowała wcześniej w złośliwych programach łamiących hasła SSH.
[ czytaj całość… ]

W

biologii symbiont to organizm żyjący w symbiozie z innym organizmem (np. bakterie w jelicie grubym u człowieka, bakterie; które trawią celulozę u przeżuwaczy). Symbioza może być obustronnie korzystna dla obu organizmów, ale czasami może być pasożytnicza, gdy jeden organizm zyskuje, a drugi jest uszkadzany. Kilka miesięcy temu zespoły bezpieczeństwa z firmy Intezer oraz BlackBerry odkryły nowe, dobrze maskujące się złośliwe oprogramowanie dla systemu Linux, które działa właśnie w taki pasożytniczy sposób. Tym, co odróżnia Symbiote od innych złośliwych programów dla systemu Linux, z którymi zazwyczaj można się spotkać, jest fakt, że musi zainfekować inne uruchomione procesy, aby wyrządzić szkody zainfekowanym maszynom. Nie jest to samodzielny plik wykonywalny uruchamiany w celu zainfekowania systemu, ale biblioteka obiektów współdzielonych (.so), która jest ładowana do wszystkich uruchomionych procesów przy użyciu LD_PRELOAD (T1574.006) i pasożytniczo infekuje maszynę. Po zainfekowaniu wszystkich uruchomionych procesów zapewnia aktorowi funkcjonalność rootkita, możliwość zbierania poświadczeń oraz zdalny dostęp.
[ czytaj całość… ]

W

yobraźmy sobie, że nasz system został zainfekowany przerobionym i trudnym do wykrycia implantem sieciowym. W swojej przeróbce został on uzbrojony w moduł inwigilacji oparty o eCapture. Jest to zwinne narzędzie napisane w języku Go, które również wykorzystuje technologię eBPF. Umożliwia ona uruchamianie programów zamkniętych w piaskownicy jądra systemu operacyjnego. Dzięki temu potrafi przechwycić zaszyfrowaną komunikację sieciową bez konieczności “podpinania” Urzędu Certyfikacji (ang. Certificate Authority), któremu należy zaufać. Zamiast tego wpina się w funkcje SSL_write / SSL_read współdzielonej biblioteki SSL, aby uzyskać kontekst tekstowy i wysłać tak uzyskane wiadomości do przestrzeni użytkownika za pomocą map eBPF.
[ czytaj całość… ]

D

ane rejestracyjne nazw domenowych, powszechnie nazywane WHOIS są od dziesięcioleci przedmiotem różnych dyskusji w ICANN. Grupy robocze w ICANN pracowały nad skomponowaniem zasad, według których dane powinny być wymagane od rejestrujących nazwy domen, czy dane rejestracji nazw domen powinny być prywatne i jak powinny być dostępne. Niezależnie od rozstrzygnięcia wielu rozmów, szersza społeczność ICANN od dawna zgadza się w jednej kwestii: dane rejestracyjne nazw domenowych powinny być przynajmniej sformatowane w spójny sposób. Rozmowy na ten temat rozpoczęły się już w 2002 roku, ale dopiero od 26 sierpnia 2019 roku rejestry nazw domen i rejestratorzy są zobowiązani do korzystania z RDAP (ang. Registration Data Access Protocol, RDAP) jako protokołu wyjściowego danych rejestracyjnych.
[ czytaj całość… ]

C

zy ten plik to malware? Zależy jakiego silnika antywirusowego się spytasz. Podobnie jest w temacie znajdowania lokalizacji adresu IP, ponieważ powiązanie rzeczywistej lokalizacji z adresem IP jest prawie niemożliwe do pewnego poziomu dokładności (np. ulicy, miasta). Wiele osób od razu podniesie głos sprzeciwu odnosząc się do dostawców usług oferujących geolokalizację adresów IP. Tak, istnieją bazy zawierające informacje o lokalizacji geograficznej adresu IP. Niektóre nawet twierdzą, że mają bardzo dokładne informacje, ale czy są one wiarygodne? Rzućmy okiem na adres: 188.130.189.153. W tym celu skorzystamy z serwisów zawartych na stronie: resolve.rs, ponieważ uwzględnia ona bardzo dużo dostawców typu IP2GEO, z którymi możemy sprawdzić wspomniany adres IP. Przechodząc przez poszczególne serwisy i zadając im zapytanie o ten sam adres widzimy wiele różnic w wynikach. W momencie pisania tego wpisu wyniki były, co najmniej mylące nawet na poziomie kraju.
[ czytaj całość… ]