2

7 lutego 2017 badacz bezpieczeństwa Omer Gil opublikował wpis opisujący atak “Web Cache Deception” (Oszukanie Pamięci Podręcznej Strony Internetowej). Wykorzystuje on funkcjonalność buforowania stron internetowych w celu potencjalnego ujawnienia poufnych informacji lub umożliwienia przejęcia konta (ang. Account Takeover). Buforowanie stron (ang. Web Caching) jest często używane w celu zmniejszenia obciążenia serwerów WWW i czasu ładowania treści stron. Atak Web Cache Deception pokazuje sposoby, w których biorąc pod uwagę pewne konfiguracje serwerów funkcja buforowania może być niewłaściwie użyta do udostępnienia treści nieprzeznaczonych do informacji publicznej. Zarówno buforujący serwer proxy, jak i strona źródłowa indywidualnie mogą mieć poprawne konfiguracje. Jednak w połączeniu ich w jeden system może dojść do nieoczekiwanego zachowania w świetle tej nowej metody ataku.
[ czytaj całość… ]

W

większości przypadków systemy Linuksowe dobrze radzą sobie z obsługą pamięci. Istnieje zawsze ryzyko, że niektóre programy wymkną się spod kontroli i przydzielą sobie więcej pamięci niż jest normalnie możliwe i wejdą w strefę pliku wymiany. W takich sytuacjach można zaobserwować znaczne spowolnienie systemu (chyba, że używamy dysków SSD dla swap), a sprawdzenie dostępnej pamięci będzie prawdopodobnie pierwszą rzeczą jakiej należy się przyjrzeć.
[ czytaj całość… ]

D

ave Jones napisał fajny program – x86info, który potrafi wyciągnąć szczegółowe informacje dotyczące procesora (TLB, rozmiar pamięci cache, rejestry, zestawy instrukcji, informacje z BIOSu). Proste wywołanie:

x86info -a 2>&1 | tee x86info.txt

Zrzuci nam wszystkie informacje do pliku x86info.txt

Więcej informacji man x86info

T

wemproxy (wymawiane “two-em-proxy”) lub nutcracker jest szybkim i lekkim proxy dla protokołów memcached (ascii) oraz redis. Został zbudowany przez programistów z firmy Twitter w celu zredukowania ilości połączeń do serwerów cache znajdujących się w backendzie. Przy dużej ilości serwerów frontowych łączność z warstwą cache lub systemem sesji za pomocą normalnej komunikacji może być bardzo kosztowny.
[ czytaj całość… ]

Z

ałóżmy, że chcemy na naszą aplikację webową nałożyć warstwę cache w celu przyśpieszenia jej działania, zredukowania serwerów front-endowych i odciążenia back-endu. W zależności od skali ruchu sieciowego i wielkości naszej aplikacji – jeden serwer typu proxy cache czasami nie wystarczy. Przyjmijmy, że skala wymaga pięciu serwerów typu cache (wykorzystajmy Varnish’a). Bez sensu jest postawienie przed tymi serwerami urządzenia lub aplikacji do wykonywania load balancingu w trybie round robin, ponieważ spowoduje to powielanie obiektów w pamięci cache serwerów i nieoptymalne ich wykorzystanie.
[ czytaj całość… ]

P

owszechną praktyką wśród programistów piszących własne webaplikacje oraz webowych frameworków odkrywających koło od nowa jest poleganie na wartościach zwracanych w nagłówku HTTP Host. Jest to bardzo wygodny sposób na gwarancję, że ta sama aplikacja zostanie uruchomiona na localhoście, serwerach środowiska: developerskiego, testowego, produkcyjnego, innych domenach i subdomenach itd., bez wprowadzania modyfikacji w kod aplikacji. Prosty przykład w PHP:
[ czytaj całość… ]

P

amięć cache w systemie Linux jest bardzo przydatna – potrafi wykorzystać nieużywaną pamięć RAM (nie zabierając żadnych zasobów od uruchomionych aplikacji), aby zwiększyć szybkość dostępu do obiektów znajdujących się na dysku. Prosty przykład:
[ czytaj całość… ]

W

2008 roku Tollef Fog Heen (Varnish Software) napisał i wykonał pierwsze szkice do szkolenia “Varnish System Administration“. Od tego czasu rozwój nad materiałem przejął Kristian Lyngstøl (Varnish Software). W 2011 roku do przystosowania materiałów dla webdeveloperów został poproszony Jérôme Renard (39Web). Tak cała przygotowana treść została połączona w jedną zwartą publikację, która została opublikowana i udostępniona on-line 28 marca 2012 roku jako “Varnish Book” na licencji Creative Commons CC-BY-NC-SA.
[ czytaj całość… ]

K

iedy zapisujemy dane na dysku – nie koniecznie są one tam zapisywane. Jądro przechowuje pamięć podręczną wielu rzeczy, a ciągłe zapisywanie danych na dysku wymaga wiele pracy przy wykonywaniu, której należy wszystkie inne procesy również wykonywać szybko i sprawnie. Dlatego przechowywanie wielu procesów i danych w pamięci z pewnością jest z korzyścią dla wydajności systemu, ale czasami po prostu chcemy mieć wolną pamięć RAM od niepotrzebnych informacji, a dane zapisane na dysku.
[ czytaj całość… ]

T

rzeciego grudnia 2009 roku firma Google oddała własne serwery DNS do publicznego użytku. Jest to projekt bardzo zbliżony do OpenDNS. Ma on zapewnić jego użytkownikom szybkość odpowiedzi resolwerów DNS, ich bezpieczeństwo oraz niezawodność w działaniu. Szybkość i niezawodność osiągnięto dzięki zapewnieniu odpowiedniej obsługi klastrów złożonych z serwerów DNS; równoważeniu obciążenia (ang. load-balancing) zapytań do resolwerów DNS jak i zastosowaniu mechanizmu aktywnego prefetchingu.
[ czytaj całość… ]