P

rojekt LOTS jest zestawieniem serwisów, które mogą posłużyć w zupełnie innym celu niż zostały stworzone. Obok takich projektów, jak: Living Off The Land Binaries (Żyjąc Z Wbudowanych Binarek) oraz GTFOBins pokazuje, jak można użyć “popularnych” i o “dobrej reputacji” serwisów do przeprowadzenia wybranych ataków przez cyberprzestępców. Mogą one zostać użyte do przeprowadzenia phishingu, hostowania C&C, eksfiltracji danych oraz pobierania własnych, szkodliwych narzędzi z poziomu sieci wewnętrznej w celu uniknięcia wykrycia swojej obecności.

Przykład: Analizując wpisy DNS określonej firmy atakujący zauważył, że aktywnie korzysta ona z ekosystemu usług firmy Microsoft (Office 365). Posiadając tą wiedzę tworzy on kampanię phishingu wymierzoną w tą firmę, a jako link do kliknięcia wykorzystuje usługę OneDrive: https://*.files.1drv.(com|ms). Ze względu na fakt, że pracownicy tej firmy zapewne bardzo często spotykają z tego typu linkami współdzieląc między sobą różnego rodzaju dokumenty i pliki to istnieje większe prawdopodobieństwo, że ktoś kliknie w ten link i pobierze złośliwe oprogramowanie.

Przy pozytywnej infekcji komputera narzędzia umożliwiające dalsze poruszanie się w głąb sieci firmowej w poszukiwaniu poufnych danych lub zasobów o wysokiej wartości (ang. lateral movement) mogą zostać ściągnięte poprzez stworzenie wiadomości e-mail; dodanie skompresowanego, binarnego załącznika, który będzie miał fałszywe rozszerzenie .txt); kliknięcie na załącznik w celu pobrania jego linku (link jest ważny przez 15 minut) i ściągnięcia narzędzia z mało podejrzanego adresu: attachment.outlook.live.net lub attachments.office.net.

Po zdobyciu interesujących artefaktów dane mogą zostać wyprowadzone z firmy poprzez stworzenie webaplikacji w domenie *.azurewebsites.net lub *.cloudapp.azure.com i za pomocą protokołu HTTPS przesyłane do niej POST-porcjami.

Więcej informacji: LOTS Project

W

pierwszej części omówiliśmy sobie kilka problemów związanych z funkcjonalnością generowania podglądu linków w (web)aplikacjach. Dzisiaj chciałbym rozszerzyć problemy z metodą, gdzie serwer pośredni generuje podgląd na przykładzie serwisów Twitter oraz Facebook. Tworząc tego rodzaju rozwiązanie musimy mieć świadomość, że taka funkcja może zostać wykorzystana w nie do końca w sposób jaki byśmy sobie tego życzyli. Schemat działania takiego rozwiązania jest prosty – jeśli zalogujemy się do webaplikacji Twitter’a lub Facebook’a i zamieścimy w oknie nowego wpisu link – to pierwsze, co zrobi algorytm to prześlę ten link do kolejnego systemu, który powie serwerom (botom) danego serwisu, aby odwiedziły podatną stronę, pobrały jej zawartość i zwróciły niezbędne informacje do wygenerowania podglądu przy zamieszczaniu wpisu na w/w mediach społecznościowych. Jakie zagrożenia to może wywołać?
[ czytaj całość… ]

Dokument Jeffa Orłowskiego opublikowany na platformie Netflix przedstawia jeden z najstarszych typów gatunku horroru – naukowca, który posunął się za daleko. Tym naukowcem są media społecznościowe, a bardziej firmy które je stworzyły. Film prezentuje rzeczywistość, która może wydawać się zbyt kolosalna i abstrakcyjna dla laika. Dlatego zostaje zeskalowana do poziomu codziennego życia rodziny, która jest “nękana” przez rozpraszacze naszych czasów. W celu nadania powagi dla tez stawianych w dokumencie możemy spotkać się z takimi osobami jak: Justin Rosenstein (jeden z współtwórców facebookowego przycisku “lubię to”), Tim Kendall (były dyrektor ds. monetyzacji Facebooka oraz Tim Kendall oraz były szef Pinteresta), Guillaume Chaslot (twórca polecanych video na YouTube), Cathy O’Neil (autorka książki Broń statystycznego rażenia) oraz Tristan Harris (etyk projektowy w Google).
[ czytaj całość… ]

T

infoleak jest prostym skryptem napisanym w języku Python, który pozwala na uzyskanie takich informacji o użytkowniku Twittera, jak:

• podstawowe informacje: nazwę, zdjęcie, lokacje, śledzących itp.,
• urządzenia oraz systemy operacyjne,
• aplikacje oraz używane inne media społecznościowe,
• odwiedzane miejsca oraz dane geolokalizacyjne,
• analizę hashtagów, wspomnień i wiele innych…

Oczywiście informacje te uzależnione są od ustawień konta, jakie wybrał dany użytkownik Twitter’a. Przejdźmy do procesu instalacji i przykładowego użycia skryptu.
[ czytaj całość… ]