Bardzo często jesteśmy zmuszeni szybko ocenić potencjalną szkodliwość pliku MS Office, aby zobaczyć czy dany plik należy dalej analizować, czy też możemy od razu stwierdzić, że zawiera on potencjalnie złośliwy kod. Często otrzymujemy różnego rodzaju wiadomości na nasze skrzynki e-mail i czasem nawet wiadomości od znanych nam osób wyglądają dziwnie lub zupełnie nie poruszają tematu naszych dotychczasowych konwersacji, a nie chcemy wysyłać plików od razu do sandboksów typu Virustotal. Tu przechodzimy do meritum tytułu. Statyczna analiza jest próbą określenia potencjalnych oznak złośliwego kodu bez uruchamiania tego pliku.
[ czytaj całość… ]

B

adacze zajmujący się bezpieczeństwem sieciowym często korzystają z rankingów popularnych stron internetowych (np. ranking Alexa). O ile mogą one być dobrym źródłem do zdefiniowania listy obiektów do różnych badań o tyle nie zawsze mogą to być dobre źródła rankingów. Przeglądając ostatnio jeden z serwisów zajmujących się zagrożeniami natknąłem się na lepszą alternatywę, zwaną listą Tranco, która pozyskuje dane z wielu punktów (Alexa, Cisco Umbrella, Majestic oraz Quantcast Top Sites), aby uzyskać dokładniejszą reprezentację najpopularniejszych witryn internetowych. Lista ta powstała jako wynik publikacji naukowej, która przeanalizowała, jak łatwo jest manipulować internetowymi rankingami Alexa i jak można to wykorzystać do wpływania na badania, które z nich korzystają.
[ czytaj całość… ]

C

iekawą funkcjonalność przeglądarek podesłał Maciej Kofel ze Szkoły Security – SRI, czyli Subresource Intergrity, która umożliwia przeglądarkom weryfikację, czy pobierane przez nie zasoby (na przykład z zewnętrznych serwisów CDN) są dostarczane bez nieoczekiwanych manipulacji. Mechanizm ten działa na podstawie porównania skrótu kryptograficznego, który musi być zgodny z pobranym zasobem. Korzystanie z serwisów CDN do hostowania plików (skryptów JS, akruszy CSS) na swojej stronie może poprawić jej wydajność i oszczędzić przepustowość na serwerze. Jednak wiąże się również z ryzykiem, ponieważ jeśli atakujący przejmie kontrolę nad tym zasobem, może wstrzyknąć dowolną, złośliwą zawartość do plików (lub całkowicie zastąpić pliki), a tym samym potencjalnie zaatakować wszystkie witryny, które pobierają pliki z danego serwisu CDN.
[ czytaj całość… ]

W

zależności od przeczytanego raportu możemy dowiedzieć się, że szkodliwe oprogramowanie (ang. malware) w 80 – 90% przypadków używa systemu DNS (ang. Domain Name System) do prowadzenia swoich kampanii. Z kolei 68% (stan na 2016 rok) organizacji nie monitoruje swoich rekursywnych systemów DNS. Jakiś czas temu pokazałem jak łatwo zaimplementować mechanizm RPZ (ang. Response Policy Zones) w serwerze ISC BIND, aby automatycznie blokować domeny pochodzące z projektu CERT Polska. Co w przypadku, gdybyśmy chcieli mieć więcej takich źródeł?
[ czytaj całość… ]

S

ysdiagnose to narzędzie, które znajduje się na większości urządzeń z systemem macOS i iOS. Służy ono do zbierania informacji diagnostycznych dotyczących całego systemu. Obecna wersja – 3.0 zbiera duże ilości danych z szerokiej gamy lokalizacji w systemie. Mogą one być przydatne w informatyce śledczej komputera prowadzonej na żywo. W przypadku poszukiwań złośliwego oprogramowania przechwycone dane mogą pomóc w zidentyfikowaniu zainfekowanego pliku binarnego; mechanizmu persystencji (gdy złośliwe oprogramowanie uzyska dostęp do systemu, często chce zostać tam przez długi czas opracowując metody pozwalające na jego powrót po restarcie systemu; jeśli mechanizm persystencji jest wystarczająco unikalny, może nawet służyć jako świetny sposób na określenie cechy charakterystycznej danego złośliwego oprogramowania) lub połączeń do C2 (serwery Command and Control – nazywane również C&C odnoszą się do sposobu, w jaki atakujący komunikują się i sprawują kontrolę nad zainfekowanym systemem; po zainfekowaniu systemu większość złośliwego oprogramowania komunikuje się z serwerem kontrolowanym przez atakującego, aby przyjmować polecenia, pobierać dodatkowe komponenty lub wykradać informacje).
[ czytaj całość… ]

A

rgon2 jest algorytmem, który wygrał w 2015 roku Konkurs Haszowania Haseł (ang. Password Hashing Competition). Jest wskazywany jako następca bcrypt i scrypt oraz zalecany przez OWASP (ang. The Open Web Application Security Project) do zabezpieczania haseł. Zaletą tego algorytmu są jego różne warianty (aktualnie posiada on trzy: Argon2i, Argon2d i Argon2id), które zawierają mechanizmy utrudniające ataki typu brute force oraz side channel. Ma prostą konstrukcję mającą na celu uzyskanie najwyższego współczynnika wypełnienia pamięci i efektywnego wykorzystania wielu jednostek obliczeniowych.
[ czytaj całość… ]

sudo grep -F '(deleted)' /proc/*/maps | grep -E '\s[r\-][w\-]x[sp\-]\s'

– znajdź działające procesy z usuniętymi plikami wykonalnymi.

sudo find /tmp -executable -not -empty -type b,c,f,l,p

– znajdź pliki wykonalne w katalogu /tmp.

sudo grep -a -E '^.{,5}\[' /proc/[0-9]*/cmdline

– znajdź procesy z nawiasami kwadratowymi (używane przez złośliwe oprogramowanie, aby wyglądały jak procesy jądra).

sudo grep -E '\s[r\-][w\-]x[sp\-]\s' /proc/*/maps | awk -F ' ' '{if(length($6)==0){split($1, arr, "/");print arr[3]}}' \
| sort | uniq | xargs -I {} -n 1 bash -c 'cat /proc/{}/cmdline; echo'

– znajdź i wyświetl procesy mające niezmapowane sekcje wykonalne.

Więcej informacji: Ściągawka z informatyki śledczej w wykrywaniu włamań za pomocą linii poleceń Linuksa, Thread with one-liners bash commands to search for malware in a Linux host

W

szyscy znają sudo, prawda? Polecenie to pozwala administratorowi systemu nadać niektórym użytkownikom możliwość uruchamiania wybranych uprzywilejowanych poleceń, jednocześnie rejestrując ich argumenty i wykonanie. Program ten jest instalowany domyślnie prawie we wszystkich dystrybucjach systemu Linux i jest dostępny dla większości komercyjnych systemów Unix – umożliwiając precyzyjne dostosowywanie polityk dostępu. Mimo to nawet administratorzy systemów często wiedzą, że jest to „prefiks”, którego należy użyć przed uruchomieniem polecenia wymagającego uprawnień root nie zdając sobie sprawy z jego prawdziwych możliwości.
[ czytaj całość… ]

W

yobraźmy sobie następujący scenariusz. Wyciekł klucz SSH umożliwiający zalogowanie się do zwykłego konta platformy wdrożeniowej. Był on używany do wdrażania i aktualizacji repozytoriów za pomocą ansible. Umożliwia on zalogowanie się na powłokę systemową grupy serwerów, na której są budowane i uruchamiane kontenery Docker. Samo konto nie posiada żadnych dodatkowych uprawnień ani grup. Zastanówmy się teraz w jaki sposób możemy dokonać eskalacji uprawnień wykorzystując jedną z przestrzeni nazw (ang. namespace) kontenera Docker oraz rozszerzonej zdolności Linuksa (ang. capabilities).
[ czytaj całość… ]

S

erwis NewsBlur 3 godziny po zakończeniu migracji swojej infrastruktury MongoDB na kontenery Docker doświadczył usunięcia danych. Otóż sam serwer miał włączoną zaporę sieciową UFW (ang. Uncomplicated Firewall) z ścisłą listą dozwolonych adresów IP. Co takiego się stało? Otóż okazało się, że decydując się na publikację portu MongoDB na kontenerze – Docker w standardzie robi swoją sztuczkę (znaną od 2014 roku) pod postacią dziury w zaporze otwierając dany port (tutaj: 27017) na świat. Proces ten jest opisany w dokumentacji:

This creates a firewall rule which maps a container port to a port on the Docker host to the outside world.

Wielu użytkowników jest zdziwiona takim zachowaniem – spodziewając się raczej odwrotnej polityki: świadomego włączenia funkcji otwierania portów niż konieczności ich wyłączenia (--iptables=false), czy potrzebę definiowania reguł iptables na poziomie łańcucha mangle, a nie filter. Oczywiście cała ta sytuacja nie tłumaczy uruchomienia niezabezpieczonej bazy NoSQL w kontenerze.

Więcej informacji: How a Docker footgun led to a vandal deleting NewsBlur’s MongoDB database, Docker Network bypasses Firewall, no option to disable