Jest to ostatni wpis odnośnie ucieczek (1, 2, 3, 4) z sudo. Aktywnie utrzymywana, wyselekcjonowanych plików binarnych oraz skryptów Linuksa, których można użyć do ominięcia lokalnych ograniczeń bezpieczeństwa w źle skonfigurowanych systemach jest zawarta w projekcie GTFOBins (alternatywa dla systemu Windows to LOLBAS). Projekt gromadzi wykorzystanie zaimplementowanych funkcjonalności *niksowych plików binarnych, które mogą być wykorzystane do wyłamywania się z ograniczeń powłok, poleceń sudo, eskalacji uprawnień, czytania zastrzeżonych plików, czy uruchamiania powłok zwrotnych. Należy mieć na uwadze, że nie jest to lista eksploitów, a programy wymienione w GTFOBins same w sobie nie są podatne na ataki. Raczej projekt ten jest kompendium wiedzy o tym, jak wykorzystać je jeśli, któreś z nich uruchamiane jest z prawami administratora lub w ograniczonych środowiskach / powłokach.
[ czytaj całość… ]

Z

memfd_create() spotkaliśmy się przy okazji omawiania obchodzenia flagi montowania noexec. Nie jest to jedyny przypadek, gdzie pomysł bezplikowej metody jest stosowany. Złośliwe oprogramowanie również stosuje bezplikową technikę do wstrzykiwania się w ramach działającego systemu Linux, aby nie pozostawić żadnych śladów na dysku. Przypomnijmy szybko, co robi wywołanie memfd_create(): pozwala na utworzenie pliku, który rezyduje w części pamięci RAM. Strona manualna opisuje to jako:
[ czytaj całość… ]

M

apy Google używane są w miejscach, w których serwisy przeszukują lokalizacje wprowadzone przez użytkowników lub zaznaczają swoje obiekty. Większość z tych integracji ujawnia swoje klucze API za pośrednictwem kodu źródłowego lub w jednym z żądań wysyłanych z ich aplikacji mobilnych. Pozyskanie tych kluczy nie jest uważane za poważny problem, ponieważ osoba atakująca może „tylko” wysyłać żądania do punktów końcowych Google Maps API przy użyciu zdobytych kluczy. Wiele raportów odnośnie zgłaszania tego typu błędów można zobaczyć na platformach bugbounty oznaczonych jako informacyjne lub w zakresie akceptowalnego ryzyka.
[ czytaj całość… ]

Zespół badawczy Qualys odkrył lukę przepełnienia sterty w sudo – prawie wszechobecnym narzędziu dostępnym w głównych systemach operacyjnych typu *nix. Każdy nieuprzywilejowany użytkownik posiadający dostęp do powłoki systemowej może uzyskać uprawnienia administratora (root) na hoście, którego dotyczy luka (przy domyślnej konfiguracji sudo). Sudo to potężne narzędzie, które jest zawarte w większości, jeśli nie we wszystkich systemach operacyjnych na systemach Unix i Linux. Umożliwia użytkownikom uruchamianie programów z uprawnieniami innego użytkownika. Luka sama w sobie ukrywała się na widoku prawie od 10 lat. W lipcu 2011 roku została wprowadzona zmiana (commit 8255ed69) i dotyczy ona wszystkich starszych wersji od 1.8.2 do 1.8.31p2 oraz wszystkich stabilnych wersji od 1.9.0 do 1.9.5p1 w ich domyślnej konfiguracji.
[ czytaj całość… ]

P

omimo upłynięcia 7 lat od ataków DDoS (ang. Distributed Denial of Service) za pomocą protokołu XMLRPC CMS WordPress – ilość podatnych serwerów nadal stanowi zagrożenie. Badacz bezpieczeństwa Andrea Menin przeszukując na początku top listę stron według rankingu Alexa, a później archiwum Common Crawl uzyskał dostęp do 7.500 instalacji, które aktywnie odpowiadają na metodę pingback.ping. Umożliwia to stworzenie botnetu, który będzie w stanie przeprowadzać wzmocnione ataki DDoS. W dodatku utrzymując stronę opartą o WordPress – jeśli nie posiadamy ograniczonej komunikacji do tego protokołu lub przynajmniej metody pingback:

add_filter( 'xmlrpc_methods', function( $methods ) {
   unset( $methods['pingback.ping'] );
   return $methods;
} );

a nasz serwer znajduje się za dostawcą typu Cloudflare – musimy mieć świadomość że otwarta komunikacja za pomocą XMLRPC może doprowadzić do wycieku oryginalnego adresu IP serwera i ominięcia warstwy ochronnej serwisu (jeśli dopuszczamy do ruchu inne serwery niż te, z których pochodzi ruch przefiltrowany przez WAF). Jeśli nie prowadzisz witryny opartej o WordPress lub nie jesteś zainteresowany otrzymywaniem komunikatów typu pingback od innych webaplikacji WordPress (a ponadto chcesz zapobiec atakom typu DDoS) – możesz zablokować żądania pochodzące z funkcji WordPress, filtrując nagłówek aplikacji klienckiej np.:

RewriteEngine On
RewriteCond %{HTTP_USER_AGENT} "^WordPress.*verifying pingback" [NC]
RewriteRule . - [F,L]

lub

if ($http_user_agent ~* "^WordPress.*verifying pingback") {
    return 403
}

Więcej informacji: Make WordPress Pingback Great Again, WordPress Pingback Attacks and our WAF

W

pierwszej części omówiliśmy sobie kilka problemów związanych z funkcjonalnością generowania podglądu linków w (web)aplikacjach. Dzisiaj chciałbym rozszerzyć problemy z metodą, gdzie serwer pośredni generuje podgląd na przykładzie serwisów Twitter oraz Facebook. Tworząc tego rodzaju rozwiązanie musimy mieć świadomość, że taka funkcja może zostać wykorzystana w nie do końca w sposób jaki byśmy sobie tego życzyli. Schemat działania takiego rozwiązania jest prosty – jeśli zalogujemy się do webaplikacji Twitter’a lub Facebook’a i zamieścimy w oknie nowego wpisu link – to pierwsze, co zrobi algorytm to prześlę ten link do kolejnego systemu, który powie serwerom (botom) danego serwisu, aby odwiedziły podatną stronę, pobrały jej zawartość i zwróciły niezbędne informacje do wygenerowania podglądu przy zamieszczaniu wpisu na w/w mediach społecznościowych. Jakie zagrożenia to może wywołać?
[ czytaj całość… ]

P

odgląd linków (ang. link previews) został zaimplementowany w wielu (web)aplikacjach służących do czatowania i komunikacji – Discord, Facebook, Twitter, LinkedIn, Signal, Slack itd. Każdy nowy lub stary komunikator stara implementować się tą funkcjonalność w swoich produktach. Jeśli ta funkcja nie zostanie wykonana prawidłowo, może prowadzić do różnego rodzaju problemów np. wyciekania adresów IP, ujawnianie odnośników w szyfrowanych rozmowach, czy niepotrzebne pobieranie gigabajtów danych w tyle. Talal Haj Bakry oraz Tommy Mysk przeprowadzili badanie pokazujące, że ta prosta funkcja może stwarzać zagrożenie dla prywatności i bezpieczeństwa.
[ czytaj całość… ]

L

et’s Encrypt to organizacja non-profit oraz projekt open-source zapewniający dostęp do bezpłatnych certyfikatów SSL. Pozwala na automatyczne przedłużanie ważności certyfikatów, które domyślnie wystawiane są na okres 3 miesięcy i są zgodne z najpopularniejszymi przeglądarkami internetowymi. Od ponad roku oprócz CA Let’s Encrypt istnieje możliwość uzyskania darmowych certyfikatów od firmy Bypass. Firma ta jest europejskim CA (ang. Certificate Authority) oferującym darmowe certyfikaty, których ważność wynosi 180 dni. Teraz do grona darmowych dostawców dołącza trzeci CA – ZeroSSL (również 90 dni). Każdy z tych dostawców jest kompatybilny z narzędziami ułatwiającymi zarządzanie certyfikatami, jak CertBot oraz ACME. Osoby zainteresowane napisaniem własnych rozwiązań mogą również wykorzystać REST API. W przypadku problemów technicznych z jednym dostawcą istnieje teraz alternatywa pozwalająca na szybkie przełączenie się na inne CA.

O

d wersji 9.8.1 serwera BIND dostępny jest mechanizm DNS RPZ (ang. Domain Name Service Response Policy Zones). Główną motywacją do stworzenia tej funkcji była ochrona użytkowników przed zagrożeniami w internecie związanymi z złośliwymi domenami, nazwami hostów lub innymi serwerami nazw. Cyberprzestępcy zwykle używają tych samych domen na wielu ofiarach, dopóki nie zostaną im odebrane. Niestety zdolność branży bezpieczeństwa internetowego w kwestii likwidacji infrastruktury przestępczej u rejestratorów domen, dostawcach hostingu lub dostawcach usług internetowych z różnych czynników nie zawsze jest możliwa. Korzystając z RPZ administrator sieci może wdrożyć własne zasady ochrony przed niebezpiecznymi domenami w oparciu o reputację zebraną od dostawców usług bezpieczeństwa niemal w czasie rzeczywistym.
[ czytaj całość… ]

D

ane z serwerów możemy wyprowadzać za pomocą różnego rodzaju tuneli ukrytych w protokołach. Możemy też wykorzystać do tego celu menedżer okien terminala – screen, który będzie tylko i wyłącznie zainstalowany na naszym lokalnym komputerze. Dla przykładu prześlemy plik o wielkości 1092 KB z zdalnego serwera na nasz lokalny komputer:

• Uruchamiamy polecenie screen na lokalnym komputerze i łączymy się z zdalnym serwerem, do którego uzyskaliśmy dostęp,
• Naciskamy sekwencję klawiszy: Ctrl+a : – po pojawieniu się znaku zachęty : w lewym, dolnym rogu wpisujemy: logfile dataout.txt i naciskamy Enter,
• Kolejną sekwencją definiującą początek zapisu strumienia danych do pliku dataout.txt jest: Ctrl+a H,
• Dane prześlemy zakodowane base64 wydając polecenie: openssl base64 < tajne_dane.txt,
• Kończymy strumień danych i wyzwalamy zapis pliku tą samą sekwencją, co rozpoczęcie: Ctrl+a H.

W drugiej konsoli teraz już na lokalnym komputerze możemy oczyścić plik wycinając pierwszą (polecenie) i ostatnią (znak zachęty powłoki) linię przy okazji dekodując plik:

cat dataout.txt | tail -n +2 | head -n -1 | openssl base64 -d

[ czytaj całość… ]