2

7 lutego 2017 badacz bezpieczeństwa Omer Gil opublikował wpis opisujący atak „Web Cache Deception” (Oszukanie Pamięci Podręcznej Strony Internetowej). Wykorzystuje on funkcjonalność buforowania stron internetowych w celu potencjalnego ujawnienia poufnych informacji lub umożliwienia przejęcia konta (ang. Account Takeover). Buforowanie stron (ang. Web Caching) jest często używane w celu zmniejszenia obciążenia serwerów WWW i czasu ładowania treści stron. Atak Web Cache Deception pokazuje sposoby, w których biorąc pod uwagę pewne konfiguracje serwerów funkcja buforowania może być niewłaściwie użyta do udostępnienia treści nieprzeznaczonych do informacji publicznej. Zarówno buforujący serwer proxy, jak i strona źródłowa indywidualnie mogą mieć poprawne konfiguracje. Jednak w połączeniu ich w jeden system może dojść do nieoczekiwanego zachowania w świetle tej nowej metody ataku.
[ czytaj całość… ]

J

eśli powłoka bash zostanie uruchomiona jako rbash (link symboliczny) lub z opcjami --restricted lub -r – to przejdzie w tryb ograniczony. Ograniczona powłoka służy do umieszczania użytkowników w bardziej kontrolowanym środowisku niż jej standardowy wariant. Zachowuje się identycznie jak bash z poniższymi ograniczeniami:
[ czytaj całość… ]

J

eśli interesują nas wcześniejsze dwie części to znajdziemy je tu (1) i tu (2). Przejdźmy teraz do kolejnej części. W ciągu ostatnich lat bezpieczeństwo webaplikacji stało się bardzo ważnym tematem w dziedzinie IT. Zalety, jakie oferuje sieć sprawiły, że bardzo ważne usługi zostają opracowane jako aplikacje internetowe. Wymagania biznesowe związane z bezpieczeństwem wspomnianych aplikacji również uległy przemianie. Oprócz dobrych praktyk programistycznych wymagane są też dobre praktyki bezpieczeństwa. Stosowane są dodatkowe zabezpieczenia takie, jak WAF (ang. Web Application Firewall). Zapory sieciowe aplikacji to transparentne zapory ogniowe warstwy siódmej, które kontrolują ruch sieciowy i „próbują” chronić aplikację przed atakami.
[ czytaj całość… ]

D

laczego nie zawsze można ufać logom serwera WWW przedstawił Andrzej Broński na łamach serwisu sekurak. Podsumowując: jeśli używamy konfiguracji Apache (prefork MPM) + mod_php (która jest przestarzała i nie zalecana przez Apache), pozwalając w dodatku na wywołania niebezpiecznej funkcji exec może dojść do sytuacji, w której wywołanie skryptu PHP nie zostanie nigdzie zalogowane.
[ czytaj całość… ]

W

przeciwieństwie do wielu podstawowych narzędzi systemów Unix i Linux, nazwa polecenia rm nie jest starsza niż sam Unix. W poprzednikach Uniksa – Compatible Time Sharing System (CTSS) i Multics, polecenie używane do usuwania plików nazywało się delete (w Multics opcjonalnie mogło zostać skrócone do dl). W systemie Unix nazwa rm została prawdopodobnie użyta, aby odzwierciedlić filozofię zmiany z usuwania plików na usuwanie wpisów, które prowadziły do ich pozycji.
[ czytaj całość… ]

J

eśli nie używasz dockera z pomocą docker-machine (standardowo na systemie OSX oraz Windows) to może dojść do sytuacji, gdy polecenia dockera doprowadzą do przejęcia hosta na którym zostały uruchomione. Jeśli dodamy naszego użytkownika systemu do grupy dockera lub zmienimy uprawnienia do gniazda sieciowego – to Twój użytkownik lub szkodliwe oprogramowanie będzie mógło uzyskać uprawnienia administratora bez konieczności podawania hasła.
[ czytaj całość… ]

A

ny-IP w Linuksie to możliwość odbierania pakietów i nawiązywania połączeń przychodzących na adresy IP, które nie są jeszcze skonfigurowane na hoście. Umożliwia to skonfigurowanie serwera, aby odpowiadał w określonym zakresie adresacji sieciowej jakby była ona lokalną – bez konieczności konfigurowania adresów na interfejsie. Dla przykładu: chcemy, aby nasza maszyna odpowiadała dla całej adresacji 192.168.0.0/24 bez konieczności konfiguracji każdego adresu IP na interfejsie/sach.
[ czytaj całość… ]

K

iedy wpisujemy URL w pasku adresu nasz komputer wysyła zapytanie DNS do właściwego serwera DNS i otrzymuje odpowiedni adres IP, który służy do osiągnięcia łączności z docelowym systemem. Protokoły takie, jak SSL/TLS, HTTPS zapewniają szyfrowanie komunikacji pomiędzy serwerem, a klientem po fakcie rozwiązania nazwy domeny. A, co jeśli atakujący przejmie komunikację pomiędzy serwerem DNS i jego klientem podczas procesu rozwiązywania domeny? Przekieruje ruch do spreparowanego serwera w celu kradzieży danych lub przeprowadzenia ataku DoS? W tym celu został opracowany mechanizm bezpieczeństwa pod postacią ciasteczka DNS.
[ czytaj całość… ]

F

elix Wilhelm z Google Security Team zgłosił błąd w działaniu klienta DHCP (dhclient) dotykający dystrybucje RedHat w wersji 6 i 7. Spreparowany serwer DHCP lub atakujący znajdujący się w sieci lokalnej, który może sfałszować odpowiedzi serwera DHCP jest w stanie wykorzystać wspomnianą lukę w celu wykonania dowolnych poleceń z prawami administratora na systemach używających NetworkManagera, które wykorzystują protokół DHCP do uzyskania konfiguracji sieci.
[ czytaj całość… ]

W

edług „Wprowadzenia do systemów rozproszonych” charakterystyczne opóźnienie pomiędzy węzłami ( serwerami / agentami / procesami / aktorami ) wynika z: operacji wewnątrz samych węzłów, które są „szybkie„; operacji pomiędzy węzłami, które są „wolne” – co jest szybkie, a co wolne zależne jest od tego, co wykonuje sam system. Za przykład posłuży nam klaster, który komplet danych utrzymuje po części na każdym węźle wchodzącym w jego skład. Czyli klient odpytując klaster o część interesujących go danych może odpytać o nie dowolny węzeł, ale musi poczekać aż jego odpowiedź zostanie złożona z danych zwróconych przez każdego uczestnika w klastrze. Tak na przykład działa shardowanie danych w Elasticsearch.
[ czytaj całość… ]