J

eśli interesuje nas stworzenie w naszej sieci firmowej usługi do skracania adresów lub wklejania i udostępniania kawałków teksu – aby nasi użytkownicy nie korzystali z zewnętrznych serwisów i tym samym doprowadzali do wycieków wrażliwych informacji – możemy zainteresować się dwoma projektami. Pierwszy z nich to skracarka anoni.sh, który nie loguje żadnych interakcji użytkownika (tylko anonimowa analityka za pomocą znaczników czasu umożliwiająca śledzenie ogólnego wykorzystania) oraz umożliwia ustawienie własnego (czytaj: odpowiednio długiego i skomplikowanego) klucza. Jego kod dostępny jest na serwisie github, co umożliwia nam własną instalację. Drugim jest minimalistyczny projekt wzorowany na wklejarce pastebin o otwartym kodzie źródłowym, w którym serwer nie posiada wiedzy o wklejanych danych (dane są szyfrowane i deszyfrowane w przeglądarce przy użyciu 256-bitowego AES GCM). Ponadto mamy możliwość ustawienia czasowej retencji, hasła oraz możliwości zniszczenia zawartości od razu po przeczytaniu.

E

ntropia może być wykorzystywana jako miara stopnia losowości. Wiele plików wykonywalnych złośliwego oprogramowania jest spakowana, aby uniknąć wykrycia i utrudnić inżynierię wsteczną (ang. reverse engineering). Twórcy szkodliwego oprogramowania często wykorzystują pakowanie lub zaciemnianie, aby utrudnić wykrycie lub analizę plików. Większość standardowych plików binarnych systemu Linux nie jest spakowanych, ponieważ nie próbują ukryć tego, czym są. Wyszukiwanie plików wykonywalnych o wysokiej entropii to dobry sposób na znalezienie programów, które mogą być złośliwe. Dla danych binarnych wskaźnik 0.0 określa nielosowość, a 8.0 pokazuje zupełną losowość. Dobre szyfrowanie wygląda jak losowy biały szum i będzie bliskie wskaźnika 8.0. Dobra kompresja usuwa zbędne dane sprawiając, że wydają się bardziej losowe niż gdyby kompresja nie miała miejsca i zwykle wynoszą 7.7 lub więcej.
[ czytaj całość… ]

C

raig H. Rowland na konferencji Purplecon 2018 opowiedział o szybkiej ocenie kompromitacji systemu Linux. Jak zauważył, 90% wdrożeń opartych na publicznych chmurach obliczeniowych odbywa się na systemie operacyjnym Linux. Nawet jeśli nie mamy z nim bezpośrednio do czynienia z powodu wysokich poziomowo abstrakcji i wywołań (np. API) – prędzej czy później natchniemy się na niego, a jako przyszły administrator dobrze posiadać wiedzę o jego działaniu oraz czy jego zachowanie nie budzi jakiś zastrzeżeń. Jeśli posiadamy podejrzenie, że doszło do naruszenia jego bezpieczeństwa – nie panikujmy. Podstępując pochopnie możemy tylko pogorszyć sytuację poprzez zniszczenie krytycznej informacji z punktu widzenia analizy pozwalającej ustalić główną przyczynę włamania.
[ czytaj całość… ]

A

ppArmor to system obowiązkowej kontroli dostępu (ang. Mandatory Access Control – MAC), który jest rozszerzeniem jądra (ang. Linux Security Modules – LSM) w celu ograniczenia programów do określonego zestawu zasobów. Model bezpieczeństwa AppArmor polega na przywiązywaniu atrybutów kontroli dostępów z programami, a nie z użytkownikami. Ograniczenia są obsługiwane za pomocą profili ładowanych do jądra – najczęściej podczas rozruchu systemu. Profile posiadają zazwyczaj dwa tryby pracy: egzekwowania (ang. enforcement) oraz uskarżania (ang. complain). Profile załadowane w trybie egzekwowania zasad spowodują wymuszanie ograniczeń zdefiniowanych w profilu, a także zgłaszanie prób ich naruszenia za pomocą daemona syslog lub auditd. Profile w trybie składania skarg nie będą egzekwować zasad tylko raportować próby ich naruszenia. Istnieje jeszcze trzeci tryb – audytu (ang. audit), w którym logowane są wszystkie sukcesy i niepowodzenia stosowania zasad z profilu.
[ czytaj całość… ]

T

surugi Linux jest dystrybucją typu DFIR (ang. Digital Forensic in Incident Response), czyli coś dla specjalistów informatyki śledczej zajmujących się wsparciem reakcji na incydenty. Został stworzony przez weteranów takich dystrybucji, jak Deft oraz Blacktrack jako w pełni darmowy, niezależny od komercyjnych marek projekt. Jego głównym celem jest dzielenie się wiedzą i “oddawanie jej społeczności”. Jego nazwa – Tsurugi (剣) – oznacza legendarny japoński miecz z podwójnym ostrzem używany przez starożytnych japońskich mnichów. Został podzielony na trzy typy:
[ czytaj całość… ]

I

nernet to wodospad cieknących danych. W mojej pierwszej serii Necronomicon ( część I oraz II) mogliśmy się o tym przekonać na przykładzie skracarek adresów URL. Dzisiaj zajmiemy się serwisami oferującymi miejsce na repozytoria kodu. Ale od początku. Jakieś dziesięć lat temu powstał ruch DevOps – przechodząc przez różne etapy rozwoju dołączono do niego kolejny człon – DevSecOps. Upraszczając: jest to ruch, który osadza w cykl życia oprogramowania procesy bezpieczeństwa. Jego braki lub luki proceduralne są częstym i w dużej mierze niedocenianym wektorem zagrożeń dla wielu firm i organizacji.
[ czytaj całość… ]

W

szystko zaczęło się od jednego tweeta, który uświadomił nagle wielu osobom, że mechanizm w dystrybucji Linuksa Ubuntu za pomocą skryptów odpowiedzialnych za generowanie zawartości pliku /etc/motd (ang. Message of the Day) pobiera informacje z serwerów firmy Ubuntu. Nic by nie było w tym dziwnego, gdyby nie fakt, że podczas tego procesu wysyła też sporo “osobistych” i możliwych do zidentyfikowania informacji z Twojej stacji roboczej lub serwera. Za każdym razem kiedy logujemy się na maszynę dowolnego Linuksa uruchamiamy logikę w “MOTD”. Jest to komunikat dnia, który może być ustawiony przez administratora w celu przekazania informacji użytkownikom lub różne skrypty w celu poinformowania administratora o roli i innych metadanych serwera:
[ czytaj całość… ]

W

historii rozwoju Linuksa znalazło się kilka sposobów na obejście ograniczeń montowania przez atakującego. Najprostszy był możliwy w Linuksie przed 2.4.25 / 2.6.0, gdzie opcję noexec można było ominąć używając /lib/ld-linux.so do wykonywania plików binarnych znajdujących się w ścieżkach takich systemów plików:
[ czytaj całość… ]

M

ITRE jest organizacją typu non-profit założoną w 1958 roku, której misją jest “rozwiązywanie problemów by uczynić świat bezpieczniejszym”. Cel ten ostatnio jest osiągany poprzez nową, wyselekcjonowaną bazę wiedzy znaną jako MITRE ATT&CK (ang. Adversarial Tactics, Techniques and Common Knowledge). Baza ta jest platformą, która zawiera zbiór taktyk, technik oraz procedur stosowanych przez różnego rodzaju podmioty atakujące w świecie cyfrowym. Wykorzystanie zawartej w niej wiedzy może pomóc organizacjom w określaniu luk, czy modelowaniu zagrożeń w ich cyberobronie.
[ czytaj całość… ]

G

dy sudo jest skonfigurowane tak, aby umożliwić użytkownikowi uruchamianie poleceń jako dowolny użytkownik za pomocą słowa kluczowego ALL w sekcji “uruchom jako” (ang. Runas) możliwe jest uruchomienie poleceń jako administrator systemu (root) podając ID użytkownika jako wartość -1 lub 4294967295. Może to być użyte przez użytkownika z wystarczającymi uprawnieniami sudo do uruchamiania poleceń jako root, nawet jeśli w sekcji “uruchom jako” jest wyraźny zakaz dostępu do uprawnień tego użytkownika. Jest to tylko możliwe, o ile słowo kluczowe ALL jest wymienione jako pierwsze w specyfikacji Runas. Wpisy dziennika dla uruchomionych w ten sposób poleceń będą wyświetlać docelowego użytkownika jako 4294967295 zamiast root. Ponadto moduły PAM nie będą uruchamiane dla polecenia.
[ czytaj całość… ]