N

arzędzie o nazwie gixy zostało stworzone w celu możliwości przeprowadzenia statycznej analizy pliku konfiguracyjnego serwera nginx. Pozwala on znaleźć błędy w konfiguracji, które mogą doprowadzić do powstania m.in. następujących luk:

– Server Side Request Forgery
– Request Host Header Forgery
– HTTP Splitting
– Refferer/origin validation
[ czytaj całość… ]

P

odczas ostatnich testów na SSL Labs zauważyłem nowy wpis, jaki pojawił się na tablicy wyników: DNS CAA: No. O, co chodzi z tym wsparciem dla DNS CAA? CAA jest nowym typem rekordu DNS, który określa, jaki CA (Certificate Authority – określenie organizacji bądź firmy zajmującej się wydawaniem i obsługą elektronicznych certyfikatów) jest uprawniony do wystawienia certyfikatu dla danej domeny. CAA został opisany w RFC 6844 w 2013 roku w celu poprawy siły ekosystemu PKI (Public Key Infrastructure). Niestety przez ostatnie 4 lata pozostawał on tylko w statusie propozycji standardu. Jednak za sprawą ostatniego głosowania CA/Browser Forum ma to się zmienić od 8 września 2017 roku. Po tym czasie standard wydawania certyfikatów zostanie wzbogacony o sprawdzanie rekordów CAA.
[ czytaj całość… ]

W

pierwszej części poznaliśmy podstawowe opcje konfiguracyjne uniemożliwiające wykorzystanie naszego serwera jako open resolver oraz pozyskania plików stref. W tej części zajmiemy się blokowaniem informacji, które mogą dostarczyć atakującemu niezbędnej wiedzy podczas rekonesansu. Serwery BIND (oraz wiele innych) potrafią zwracać „ukryte” informacje, gdy zostanie wysłane do nich specjalne zapytanie DNS. Zazwyczaj nie jest to pożądana ekspozycja dlatego należy ją zablokować.
[ czytaj całość… ]

W poprzedniej części poznaliśmy teoretyczne przesłanki, na które należy zwrócić uwagę podczas przygotowania się do wdrożenia mechanizmów szyfrowania SSL/TLS. W tej części postaramy się skupić na konfiguracji, która gwarantuje nam poprawne prezentowanie odwiedzającym naszą stronę stosowanych zabezpieczeń i szyfrów kryptograficznych.
[ czytaj całość… ]

C

iekawe demo oraz słuszność swojego pomysłu przedstawił N.J. Hartwell. Pokazuje on, że niektóre znaki zachęty szczególnie te, którym dołożono wyświetlanie nazwy brancha git mogą być podatne na wykonanie dowolnego kodu. Można oszukać naszą, lokalną powłokę, aby wykonała polecenie lub skrypt, jeśli nazwiemy nasz branch na przykład tak: $(./skrypt.sh). Jak sprawdzić czy nasz prompt jest podatny? Wystarczy, że ściągniemy to repozytorium i wejdziemy do niego za pomocą polecenia cd. Jeśli prompt naszej powłoki niepoprawnie przeprowadzi interpretację zestawu znaków $(..) to wykona skrypt ./pw3n i wyświetli (na szczęście) tylko odpowiedni komunikat.

W

parę tygodni po ukazaniu się błędu w protokole DCCP – Andrey Konovalov ponownie odkrywa możliwość eskalacji uprawnień i lokalne uzyskanie praw administratora w sterowniku drivers/tty/n_hdlc.c. Sterownik zapewniający wsparcie dla HDLC występuje jako moduł jądra w wielu dystrybucjach, które mają w konfiguracji ustawioną opcję CONFIG_N_HDLC=m. Standardowo błąd jest obecny w systemie Linux od 2009 roku i również został znaleziony przy pomocy syzkallera. Łatanie systemu jest szybkie i proste, jak w przypadku podatności DCCP – poniżej dla rodziny RedHat:

echo "install n_hdlc /bin/true" >> /etc/modprobe.d/disable-n_hdlc.conf

Więcej informacji: Linux kernel: CVE-2017-2636: local privilege escalation flaw in n_hdlc

à

propos różnych poradników. Kilka poradników na temat integracji popularnego pluginu W3TC do tworzenia warstwy cache dla WordPress radzą, aby w konfiguracji serwera nginx umieszczać następujące wpisy:

location / {  
    include /var/www/wordpress/nginx.conf;
}

[ czytaj całość… ]

I

nternet przyzwyczaja nas do wielu nowych rzeczy. To, co jest w nim opublikowane przyjmujemy czasem za pewnik, a porady za sprawdzone i uzasadnione. Niestety nie zawsze tak jest. Jeśli spojrzymy na niektóre, zalecane metody instalacji lub konfiguracji oprogramowania to aż trudno uwierzyć, że nikt nie pomyślał na ile różnych sposobów można je wykorzystać. Sprawdźmy dokąd może zaprowadzić nas na przykład polecenie:

curl -sL https://deb.nodesource.com/setup_6.x | sudo -E bash -

[ czytaj całość… ]

N

owa podatność została odnaleziona przez badacza bezpieczeństwa. Andrey Konovalov odkrył za pomocą (do tego stworzonego) fuzzera spod stajni Google błąd w protokole DCCP – The Datagram Congestion Control Protocol. Luka ta podobnie, jak DirtyCow istnieje w jądrze już ponad 11 lat i dotyka wszystkie kluczowe dystrybucje systemu Linux: Debian, Ubuntu, OpenSUSE oraz RedHat. Luka typu use-after-free została rozpoznana w implementacji zwalniania przez DCCP zasobów SKB (buffor gniazda) dla pakietu typu DCCP_PKT_REQUEST kiedy opcja IPV6_RECVPKTINFO jest ustawiona na gnieździe. Lokalny użytkownik jest w stanie wykorzystać ten błąd do modyfikacji pamięci jądra i w ten sposób podniesienia swoich uprawnień w systemie. Warto wspomnieć, że dwa miesiące temu została ujawniona podobna luka w pakiecie AF. Osoby, które nie chcą aktualizować swoich systemów do nowszych wersji np. z powodu obawy o stabilność – powinny zadbać o odpowiednie wpisy blokujące ładowanie wspomnianego modułu.

Więcej informacji: Security expert discovered a new 11-year old privilege escalation vulnerability, tracked as CVE-2017-6074, in the Linux kernel

M

ój administrator idzie z duchem po(d)stępu i podzielił nasz wielki serwer na mniejsze byśmy mogli robić te…, jak one mają… – mikroserwisy. Jako najprostszy i najszybszy sposób dla systemu Ubuntu 16.04 LTS wybrał szybującą w rozwoju technologię, czyli Dockera. Po szybkiej i sprawnej instalacji najnowszej wersji 1.13.1 mój zwykły użytkownik (darkstar) uzyskał możliwość posługiwania się tą technologią poprzez dopisanie go do grupy docker:
[ czytaj całość… ]