B

łąd w programie tar umożliwia pomyślne wypakowanie plików i katalogów do dowolnej lokalizacji, gdy podsunie mu się odpowiednio spreparowany plik archiwum. W przypadku, gdy na systemie zostanie rozpakowane archiwum dostarczone przez atakującego podatność może zostać wykorzystania do nadpisania wrażliwych plików zwykłego użytkownika (np. .ssh/authorized_keys, .bashrc, .bash_logout, .profile, .subversion, czy .anyconnect), a w przypadku użycia tar przez administratora np. podmiany /etc/shadow, wpisów cron użytkownika root, plików binarnych na te zawierające tylną furtkę lub atrybut suid.
[ czytaj całość… ]

6 października napisał do mnie mejla Borys Lącki o temacie, który raczej przyciągnął od razu moją uwagę, ponieważ było w nim słowo: “ALAAAAAAAAAAAAAAAAAAAARM”. Gdzie się paliło? Otóż historia jest na tyle ciekawa, że bardziej przypomina dwie osoby patrzące na siebie poprzez dwa ustawione lustra pod kątem 90%. W treści wiadomości były też screenshoty zawierające pełną ścieżkę URL do systemu webalizer, który przelicza liczbę odwiedzin dla NF.sec. Skąd Borys wiedział o tym URL? Przecież adres był w głębokim ukryciu ;). Wyjaśnienie jest proste. Ja na swoim webalizerze zobaczyłem w refererach adres pochodzący z bothunters.pl. Nie otworzyłem nowej karty i wykonałem sekwencji Ctrl+C,Ctrl+V tylko odruchowo kliknąłem w link. W tym momencie mój adres webalizera pojawił się jako referer w systemie statystyk bothunters. Chwila zapomnienia i miejscówka spalona. Ale nie o tym – temat jest na tyle ciekawy w kontekście odkrycia, które udostępnił na Twitterze Kacper Rybczyński.
[ czytaj całość… ]

Z

nowu IofT dał popalić Internetowi. Jak powstrzymać te wszystkie urządzenia przed przejęciem? Hmm… najlepiej je zamknąć przed zewnętrznym dostępem. Ale jak? Co łączy wszystkie te urządzenia? Może protokół? Ale jaki? HTTP. No tak, ale nie wstrzykniemy nim przecież uwierzytelnienia. To musi być coś uniwersalnego… No tak! UPnP. Spójrzmy ile mniej więcej jest wystawionych interfejsów tego protokołu. Według shodana prawie 14 milionów (dokładnie: 13,968,198). To już daje jakieś pole do popisu. Zacznijmy od routerów.
[ czytaj całość… ]

9

letni błąd w jądrze systemu Linux pozwala na lokalne podniesienie uprawień poprzez sytuację wyścigu w sposobie, w jaki podsystem pamięci obsługuje kopiowanie przy zapisie (Copy On Write – COW). Nieuprzywilejowany użytkownik może wykorzystać tę lukę, aby zdobyć dostęp do zapisu zmapowanej pamięci będącej normalnie tylko do odczytu i tym samym podnieść swoje uprawnienia. Skutkuje to możliwością obejścia standardowego mechanizmu uprawnień oraz modyfikacją wrażliwych plików binarnych systemu. Błąd istnieje od 2007 roku, czyli mniej więcej od wersji 2.6.22 i został naprawiony 18.10.2016. Luka nadal mogła zostać w ukryciu, gdyby nie Phil Oester, który przeanalizował włamanie na jeden ze swoich serwerów (przechwytywał cały, przychodzący ruch do swoich webserwerów – jak twierdzi zawsze to pomaga w informatyce śledczej) i odtworzył binarny plik eksploita użytego przez włamywacza. Przeanalizował jego działanie i przekazał oficjalnym opiekunom jądra Linuksa. PoCe znajdują się tutaj.

Więcej informacji: Dirty COW (CVE-2016-5195) is a privilege escalation vulnerability in the Linux Kernel

K

onfiguracja SSH oprócz: zezwolenia wybranych użytkowników; wyłączenia / podkręcenia niektórych funkcji; zastanawiania się czy hasłem, czy kluczem i którym portem – przede wszystkim powinna się skupić na rodzajach algorytmów, które oferują nam bezpieczną, szyfrowaną transmisję. Od strony manualnej możemy skorzystać z dobrego przewodnika Mozilli lub zaprząc do tego automat, który podpowie nam, jakie algorytmy są już przestarzałe i nie powinny być już oferowane od strony serwera w naszej wersji:
[ czytaj całość… ]

K

to śledzi treści publikowane o Internet of Things (IoT) ten wie, że produkty te są skromnie zabezpieczone, iż większość tych urządzeń, może posłużyć jako węzły w botnetach wykonujących ataki DDoS. Niestety, to nie pełny zasób możliwości, jaki niosą ze sobą te urządzenia. Nowe badanie przeprowadzone przez Akamai Threat Research udowadnia, że brak bieżących aktualizacji oprogramowania, spowodowało podatność około dwóch milionów różnego rodzaju urządzeń (SAN, CCTV, NVR, DVR, routerów Wi-Fi, ADSL, itd.) na – nienowy, bo dwunastoletni – błąd w usłudze OpenSSH. Wobec tego, do żartobliwej nazwy “Internet of Threats”, często dodaje się określenie “Internet of Unpatchable Things”.
[ czytaj całość… ]

P

o pierwsze ten artykuł nie ma nic wspólnego z współczesnymi technikami hackingu jak obejście ASLR, eksploracją ROP, zdalnym 0day lub łańcuchem 14 różnych błędów, aby złamać Chrome. Nic z tych rzeczy. Omówimy jednak jedną technikę hackingu starej szkoły Uniksa, która działa nawet w dzisiejszych czasach. Technikę, o której (ku mojemu zdziwieniu) wiele osób związanych z bezpieczeństwem nigdy nie słyszało. Prawdopodobnie dlatego, że nikt wcześniej tak naprawdę o niej nie mówił. Dlatego postanowiłem opisać ten temat bo jest on dla mnie osobiście całkiem zabawny, aby przekonać się, co można zrobić za pomocą prostych sztuczek zatrucia wildcardów w Uniksie. Więc w dalszej części możnemy spodziewać się zbioru schludnych hacków na ten temat. Jeśli zastanawiasz się, jak podstawowe narzędzia Uniksa, jak “tar” lub “chown” mogą doprowadzić do kompromitacji systemu – czytaj dalej.
[ czytaj całość… ]

G

oogle wydało narzędzie o nazwie CSP Evaluator. Jak sama nazwa wskazuje służy ono do oceny przyjętej polityki CSP (ang. Content Security Policy). Pozwala na wskazanie błędnych konfiguracji oraz stwierdzenie, czy przyjęte reguły są w stanie powstrzymać ataki XSS, Clickjacking i inne złośliwe skrypty. Aktualnie XSS jest najczęściej wybieranym wektorem ataku na aplikacje webowe.
[ czytaj całość… ]

N

ational Checklist Program Repository (NCP) jest rządowym repozytorium, publicznie dostępnych list kontrolnych oraz benchmarków, które dostarczają nisko poziomowe wskazówki na temat ustawień gwarantujących bezpieczeństwo systemów operacyjnych oraz aplikacji. NCP działa w ramach NIST i został powołany na mocy Cyber Security Research and Development Act z 2002 roku, aby rozwijać tego typu publikacje, które minimalizują ryzyko dla bezpieczeństwa sprzętu oraz oprogramowania, który jest lub może stać się powszechnie stosowany w obrębie rządu federalnego. Twórcy NCP wierzą, że takie wskazówki mogą znacząco przyczynić się do zmniejszenia narażenia na podatności różnego rodzaju organizację. Jest to prawie identyczna inicjatywa, jak wcześniej opisany CIS. Oprócz wykorzystania NCP jako dobrych praktyk w konfiguracji różnych systemów i aplikacji warto systematycznie przeglądać publikacje udostępniane w ramach Cybersecurity NIST oraz Computer Security Resource Center np. Vulnerability Description Ontology lub Dramatically Reducing Software Vulnerabilities.

Więcej informacji: NCPR

D

la każdego początkującego administratora / developera / devops’a przychodzi moment, gdy następuje faza skonfigurowania PHP po stronie serwera. W procesie tym zazwyczaj ustawiane są podstawowe opcje, które mają na celu jak najszybsze doprowadzenie do stanu: działa. Nie zawsze idzie to w parze: działa bezpiecznie. W tym celu powstało narzędzie iniscan mające na uwadze wprowadzenie najlepszych praktyk konfiguracji PHP, aby zminimalizować ryzyko przedostania się do serwera WWW szkodliwego kodu lub nawet uzyskania do niego pełnego dostępu.
[ czytaj całość… ]