L

0pht Heavy Industries (wymawiane „loft”) był kolektywem hackierskim działającym w latach 1992 – 2000, zlokalizowanym w rejonie Bostonu w stanie Massachusetts. L0pht była jedną z pierwszych realnych przestrzeni hackierskich (ang. hackerspace) w USA i pionierem odpowiedzialnego ujawniania błędów. Osławiona grupa zeznawała przed Kongresem USA w 1998 roku na temat „Słabe zabezpieczenia komputerów w rządzie: Czy społeczeństwo jest zagrożone ?” Jeśli spojrzymy na logo grupy to drugi znak w nazwie był pierwotnie zerem z ukośnikiem, symbolem używanym przez stare dalekopisy i niektóre systemy operacyjne w trybie znakowym, oznaczające zero. Jego nazwa online, w tym nazwa domeny to zatem „l0pht” (z zerem, a nie literą O lub Ø).
[ czytaj całość… ]

U

sługa Colaboratory, w skrócie „Colab” to produkt firmy Google, który umożliwia każdemu pisanie i wykonywanie dowolnego kodu Pythona za pośrednictwem przeglądarki. Najczęściej wykorzystuje się go w szybkim przygotowaniu jakiegoś dowodu koncepcji w analizie danych lub napisania kawałka skryptu. Z technicznego punktu widzenia Colab to hostowana usługa oparta na rozwiązaniu Jupyter, która nie wymaga żadnej konfiguracji, a jednocześnie zapewnia bezpłatny dostęp do zasobów obliczeniowych, w tym procesorów graficznych*.
[ czytaj całość… ]

I

nernet to wodospad cieknących danych. W mojej pierwszej serii Necronomicon ( część I oraz II) mogliśmy się o tym przekonać na przykładzie skracarek adresów URL. Dzisiaj zajmiemy się serwisami oferującymi miejsce na repozytoria kodu. Ale od początku. Jakieś dziesięć lat temu powstał ruch DevOps – przechodząc przez różne etapy rozwoju dołączono do niego kolejny człon – DevSecOps. Upraszczając: jest to ruch, który osadza w cykl życia oprogramowania procesy bezpieczeństwa. Jego braki lub luki proceduralne są częstym i w dużej mierze niedocenianym wektorem zagrożeń dla wielu firm i organizacji.
[ czytaj całość… ]

3

9 letnie hasło Kena Thompsona – współtwórcy systemu operacyjnego Unix zostało w końcu złamane. Stworzone na systemie opartym na BSD – jednej z oryginalnych wersji systemu Unix, która była wtedy używana przez różnych pionierów informatyki. W 2014 r. programistka Leah Neukirchen zauważył interesujący plik /etc/passwd w publicznie dostępnym drzewie kodu źródłowego historycznej, trzeciej wersji BSD. Zawiera on zahashowane hasła należące do ponad dwudziestu luminarzy uniksowych, którzy pracowali nad rozwojem Uniksa, w tym: Dennis Ritchie, Stephen R. Bourne, Ken Thompson, Eric Schmidt, Stuart Feldman i Bian W. Kernighan.
[ czytaj całość… ]

Z

ałóżmy, że mamy listę 2.036.445 haseł, które są zahaszowane algorytmem md5crypt. Naszym celem nie jest złamanie jak największej liczby haseł w dowolnym czasie, ale chcemy to zrobić jak najszybciej (24h). W tym celu musimy sięgnąć po najniżej wiszące owoce – czyli wykorzystać dane odnoszące się do najczęściej używanych haseł przez użytkowników. Najpopularniejsze hasła to te błyszczące słowa, które od razu pojawiają się w czyimś umyśle, gdy strona internetowa poprosi o utworzenie jednego z nich. Wszystkie są niezwykle łatwe do zapamiętania i dzięki temu dziecinnie proste do odgadnięcia za pomocą ataku słownikowego. Kiedy Mark Burnett przeanalizował 3.3 miliona haseł w 2014 roku w celu określenia tych najczęściej używanych – odkrył, że 0.6 procent to 123456. Dlatego używając 10 najczęstszych haseł – cracker może średnio odgadnąć 16 z 1000.
[ czytaj całość… ]

i

Term2 jest emulatorem terminala dla systemu macOS. Jest bardzo przyjazny i ma dużo przydatnych funkcji. Odpowiednikiem w systemie Linux jest terminator. Jedną z funkcji tego narzędzia jest menedżer haseł. Jest bardzo przydatny: za jego pomocą można przechowywać kilka haseł; jego okno dialogowe może proponować „wpisanie” danego hasła reagując na pojawienie się frazy Password: w tekście terminala (za pomocą ustawienia wyzwalaczy w profilu) itd. Na oficjalnej stronie możemy znaleźć informację:

It stores your data securely encrypted in macOS’s keychain, protected by your user account’s password. iTerm2 includes a safety mechanism that ensures your password only gets entered at a password prompt.

Co może świadczyć, że raz wpisane hasło będzie w nim bezpiecznie przechowywane i nie zdradzone nawet podczas edycji prowadzącej do jego zmiany. Niestety bawiąc się tym menedżerem udało mi się bez problemu „odszyfrować” / „ujawnić” wcześniej wpisane hasło. Wystarczy podczas edycji dowolnego hasła (Edit Password) zrezygnować z tego procesu za pomocą klawisza ESC. W trakcie chowania się okna dialogowego hasło w jawnej formie jest widoczne przez około sekundę. PoC można zobaczyć na krótkim filmiku (24 sekunda).

H

unter Gregal napisał proste narządzie do zrzucania haseł użytych w sesji logowania bieżącego użytkownika na stacji roboczej Linuksa. Skrypt był wzorowany na podstawie popularnego narzędzia dla systemu Windows o nazwie mimikatz. Wykorzystuje on zapisane czystym tekstem dane uwierzytelniające, które są zrzucane razem z pamięcią procesu. Plik z zawartością pamięci jest później przeszukiwany pod kątem linii, które mają wysokie prawdopodobieństwo przechowywania haseł.

Więcej informacji: mimipenguin

pwgen -sy 30
date +%s | sha256sum | base64 | head -c 30 ; echo
strings /dev/urandom | grep -o '[[:alnum:]]' | head -n 30 | tr -d '\n'; echo
< /dev/urandom tr -dc _A-Z-a-z-0-9 | head -c${1:-30}; echo;
gpg --gen-random --armor 1 30
openssl rand -base64 30

darkstar:~ $ openssl rand -base64 48
TIsXtvV8GYVwLfmu/3QBSgjtYkMt0igSnptSutQaPzBPj5mG5hScYduUlvF7bEQv
darkstar:~ $ openssl rand -base64 8
g3hWwwomLIY=

Na systemie Windows – uruchom „cmd„, z prawami administratora i wydaj polecenie:

netsh wlan show profile name=ssid key=clear

Gdzie ssid to nazwa sieci Wi-Fi. Na Mac OS X w terminalu należy wpisać:

sudo security find-generic-password -ga ssid | grep password