P

upilki – na początku nadajesz im nazwę. Później na tych serwerach instalujesz serwisy. Jeśli któryś zostaje zepsuty lub pojedynczy komponent zawodzi musimy go naprawić. Wymienić dysk twardy, odbudować uszkodzony system pliku i tak długo kontynuować opiekę aż wróci do zdrowia. Później pozostaje standardowe dbanie o pupilka – aktualizacje i nakładanie poprawek. Niektóre aplikacje do dzisiaj potrzebują takich pupilków, ale wiele stworzonych w tej dekadzie już nie! Dzisiaj wszystko się zmieniło. Za pomocą RESTowego API możemy stworzyć infrastrukturę i zbudować ją od zera aż do pełnej gotowości w ciągu kilku minut.

Bydło – w dobie chmur obliczeniowych jesteśmy w stanie robić bardziej dynamiczne rzeczy. Możemy łatwo zbudować szablon maszyny wirtualnej (tzw. “golden image“) wraz z uruchomioną aplikacją (od podstaw lub za pomocą migawki) i użyć jej w autoskalowalnym środowisku. Przy użyciu takich narzędzi, jak Ansible, Puppet, Salt oraz Chef możemy zbudować wcześniej przetestowaną infrastrukturę i ją odpalić w dowolnym momencie. 100 serwerów uruchomionych jednym poleceniem. Zamiast nazw operuje się liczbami. Wszystkie te serwery są zasadniczo identyczne. Jeśli jeden umiera wystarczy parę wywołań API (lub nawet nie – jeśli używamy automatycznego skalowania) i następuje zastąpienie wadliwej sztuki. Jeśli krowa jest poważnie chora lub konająca – zabijasz ją i kupujesz kolejną.

Więcej informacji: Pets vs Cattle